Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 16 september 2020

Een achttal schakers heeft maandag een begin gemaakt met de nieuwe competitie. Het was een rustig en gezellig avondje, waarbij alle nodige veiligheidsvoorschriften in acht werden genomen.
Even had het er naar uitgezien dat, in tegenstelling tot eerdere richtlijnen, schakers tijdens hun partij 1½ meter van elkaar af moesten zitten. Dat zou een behoorlijke schaakpartij erg moeilijk hebben gemaakt. Gelukkig hadden wij in onze ledenvergadering besloten om plexiglazen anticoronaschermen (oneerbiedig ook wel “spatschermen” genoemd) tussen de spelers op te stellen en bij navraag bij de schaakbond bleek dat door deze maatregel de verplichte 1½ meter afstand was komen te vervallen. En de schermen werkten goed. Je kon het bord en je tegenstander duidelijk zien en er was voldoende ruimte om stukken te verplaatsen en te slaan.

Buiten de partijen gelden de bekende coronaregels onverkort. Deze werden goed in acht genomen, zonder dat het elk gesprek onmogelijk maakte. Alles bij elkaar is gebleken dat er op een zeer acceptabele manier geschaakt kan worden.
Alle vier partijen hebben een beslissing opgeleverd. Het meest opvallend was de winst van Frans van Doorn op Henk van Bemmel, niet zozeer vanwege de uitslag, maar doordat Henk in een gelijke stelling een paard op a8 had gezet, in welke verre uithoek het door een simpel schaakje verloren ging.

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 08 september 2020

Op maandag 14 september worden in het Trefpunt de eerste zetten gedaan in de competitie 2020-2021. Het bestuur heeft na een drukke zomer van protocollen bestuderen en overleggen aan de Algemene Ledenvergadering voorstellen voor veilig schaken in corona-tijd gedaan die pasten binnen alle bestaande richtlijnen. Er is uitgebreid en met passie gediscussieerd over de voors en tegens. Er zijn bedenkingen geuit en alternatieven aangedragen. En tenslotte kwam het hoge woord eruit: we willen weer schaken, we gaan het proberen.
Schaakverenigingen mochten er bij het opstellen van hun corona-protocollen vanuit gaan dat schaken een sport was en dat de spelers daarom tijdens hun partij, net als voetballers tijdens een wedstrijd, geen 1½ meter afstand behoefden te houden. Wel moesten enkele veiligheidsvoorschriften in acht worden genomen zoals voldoende ventilatie in de speelzaal, 1½ meter afstand tussen de verschillende borden, loopgangen tussen de borden van 3 meter breed, na afloop van de partij wel afstand houden, niet analyseren en geen gezelligheid aan de bar. De wedstrijdleider had uitgemeten dat we door een slimme opstelling van de tafels precies in het Trefpunt passen.
Toch zat het niet iedereen lekker dat we de 1½-meter-afstand-norm niet in acht zouden houden. Er waren ook alternatieven, zoals aan de korte kanten van de tafels gaan zitten of met twee borden spelen. Het was deze zomer allemaal uitgeprobeerd en ontoereikend dan wel ondoenlijk bevonden. De spelers aan de korte kant bogen gewoon verder voorover dan gewoonlijk en in de partij met twee borden ontstond verwarring over welke zet werd gespeeld en kwam het zelfs een keer voor dat de spelers verschillende stellingen voor zich hadden.
Om toch een oplossing te vinden, had de wedstrijdleider thuis in zijn schuurtje een anticoronascherm van plexiglas in elkaar geknutseld dat je dwars over het bord tussen de spelers in kunt neerzetten. Volgens het bestuur geeft dit apparaat voldoende bescherming op minder dan 1½ meter van een mogelijke infectiebron. Het ziet er echt mooi en betrouwbaar uit. Aan de onderkant is net voldoende ruimte om de stukken te kunnen verplaatsen. Dat kan in de tijdnoodfase hilarische toestanden opleveren als stukken en misschien de hele plexiglazen stellage door de zaal vliegen, maar als je per se wilt schaken moet je daar enig ongemak voor over hebben. De meeste aanwezigen dachten dan ook dat ze met dit scherm wel zouden gaan spelen. Maar de bezwaren waren talrijk en serieus. Want ben je toch niet in overtreding als je op minder dan 1½ meter van elkaar af zit? Een goede vraag, want stel je voor dat een boa binnenkomt en boetes gaat uitdelen. Sommige leden zijn bezig een veelbelovende maatschappelijke carrière op te bouwen en willen geen kans lopen die door een illegaal potje schaken te verknallen.
De vergadering heeft in meerderheid besloten om het te gaan proberen. Als schaken in het Trefpunt onverhoopt niet veilig en volgens de corona-regels mogelijk blijkt, wijken we tijdelijk uit naar een andere locatie.
Maar …. we leven in een tijd waarin de hardste steen plotseling vloeibaar kan worden. Twee uur voor het begin van de ledenvergadering kwam bij de secretaris het bericht binnen dat het uitgangspunt dat de 1½ meter-norm niet gold voor schakers, op losse schroeven was komen te staan. Schakers zitten tijdens een partij gemiddeld 3 tot 4 uur constant tegenover elkaar. In die tijd kunnen twee voetbalwedstrijden worden gespeeld, inclusief pauze en extra tijd. Nogal lang, heeft een adviescollege op hoog niveau gedacht met als gevolg dat ze adviseerde toch 1½ meter tussen de combattanten aan te houden. Dat was een streep door de rekening. Misschien mag je dit advies naast je neerleggen. Als de KNSB het echter overneemt, en dat schijnt het geval te zijn, dan moeten wij ons eraan houden. De paniek (en verontwaardiging) bij veel schaakverenigingen in het land is groot. Is al het voorbereidende werk van de afgelopen weken tevergeefs geweest? Moeten we weer van voren af aan beginnen? Maandag weten we meer.
We zijn in elk geval weer eens bij elkaar geweest. Het was prettig na zo’n lange tijd je schaakvrienden weer te spreken. Het was bovendien een goede vergadering, waarvan de secretaris ongetwijfeld een nauwgezet en waarheidsgetrouw verslag zal schrijven. Hier mag niet onvermeld blijven dat de contributie wordt verlaagd en dat van de contributie die vorig seizoen is betaald een tientje wordt teruggegeven. No cure no pay. Aan het eind van het seizoen zal het 60-jarige jubileum worden gevierd met een herdenkingsboek en (als het een beetje kan) een feestje. Dat alles maakt het waard ook in deze schaakluwe coronatijd lid te blijven van de club.

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 06 augustus 2020

Het voelt inmiddels als een gemis: geen schaakavonden meer, geen verslagen. Gelukkig kreeg ik deze schaak-kruiswoordpuzzel van een kennis van mijn jonste zoon Evan, Alex Jonker. Alex houdt van schaken en van het maken van kruiswoord puzzels en heeft deze twee liefhebberijen gecombineerd in het hier onderstaande product. Ik heb er flink op moeten zwoegen om hem opgelost te krijgen. Voor het vinden van enkele antwoorden bood de site “Schaaktermen” een helpende hand. Omdat ik het een leuke kruiswoordpuzzel vind zet ik hem op onze site. In september kom ik met de oplossing van deze puzzel.

Veel plezier er mee.

Horizontaal
4. Een schaakstuk dat ten dode is opgeschreven en beslist om zijn huid zo duur mogelijk te verkopen; 5. Twee pionnen van dezelfde kleur staan op één lijn; 6. Dit schaakstuk wordt prijsgegeven t.b.v. de koning, aangezien zij in zijn dienst staat; 8. De koning kan geen kant meer op en ligt ademloos op de grond (crypt); 9. De ontwikkeling van de loper op de lange diagonaal;
10. Een schaakstuk die aan de rand van het bord staat op de a-lijn of op de h-lijn; 12. Als gevolg van een
ingewikkeld idee van zetten een eenvoudige weerlegging over het hoofd zien; 13. Situatie waarbij alleen nog maar koningen in het spel zijn en hierdoor alleen gewonnen zou kunnen worden d.m.v. tijdsoverschrijding van een der spelers; 14. Dit bestek is een dubbele aanval met één schaakstuk (crypt); 15. Twee spelers spelen over meerdere partijen tegen elkaar; 16. De koning wordt gedwongen een slag in de rondte te maken door een aanval met twee schaakstukken (crypt);
17. Dit kleedje behoort toe aan een schapenhoeder (crypt); 20. Een voorbarige zet;
21. Een manoeuvre waarbij beide spelers pionnen verliezen; 23. Het staatshoofd neemt de benen (crypt);
24. De kortste serie openingszetten waarbij de koning mat komt te staan; 25. Er is geen sprake meer van vrije keus van zetten; 26. Is dit een feestje ter ere van een opknoping? (crypt).

Verticaal
1. Een strategische schaakopening waarbij een speler een schaakstuk opoffert voor een betere uitgangspositie;
2. Het zich vergissen in de volgorde van zetten; 3. Een schaakwedstrijd met een korte tijdsduur;
6. Situatie waarbij beide spelers de mogelijkheid ontbreekt om de ander mat te zetten als gevolg van onvoldoende schaakstukken; 7. Een schaakopening die niet begint met de opmars van een pion;
8. De speler heeft geen mogelijkheid meer om te winnen;
11. Een zet waarbij één schaakstuk twee vakjes horizontaal of verticaal gevolgd door één vakje loodrecht op de voorgaande richting gaat; 18. Term die aangeeft dat in een trio van zetten schaakmat behaald kan worden;
19. De wedstrijd vangt aan door deze zet; 22. Gelijkspel; 26. Schaakterm waarbij slechts één speler één beurt heeft gehad; 27. De naam van een woontoren in Groningen, maar ook de positieverwisseling tussen koning en toren in één zet.

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 11 maart 2020

Onthand?

Een gewoonte krijgt dikwijls zijn ware betekenis als je hem tijdelijk moet afzweren. Handenschudden dus. Het zou zomaar het coronavirus kunnen overdragen. Dus we gaven elkaar geen of met wat lichte aarzeling wel een hand voor en na de partij. De volgende dag hadden mijn medebiljarters naar Rutte's voorbeeld een veilige oplossing gevonden, ellebogen tegen elkaar. Wat steekt daar achter?

En hoe zit het nu eigenlijk wanneer ik een stuk van mijn tegenstander sla waarmee hij of zij al meerdere zetten heeft uitgevoerd. Ik moet dat dan van het bord nemen, maar is die pion niet giftig? Mmm interessante vraag. Ik besloot voor de aanvang van mijn partij eerst mijn handen te steriliseren met alcohol en vervolgens te wassen met zeep. Lag het in elk geval niet aan mij. Welk een psychische duk.

Maar goed; onze voorzitter deed voor de aanvang van de 22^e ronde verslag van het advies van Rutte om geen handen meer te schudden maar vertelde er even niet bij dat Mark na het aankondigen hiervan Jaap van Dissel van het R.I.V.M. hartelijk de hand schudde. Gewoontes leer je niet zomaar af.

Opvallend was ook dat in een paar partijen alle stukken wel erg lang op het bord bleven staan. Angst?

Koplopers die remise spelen, bang om te verliezen? We kunnen er van alles bij verzinen maar laat ik me bij de feiten houden.

Tom Visser en Lieuwe Boskma speelden remise en Ruurd Kunnen won en zo is de afstand tussen nummer 3, en de twee koplopers weer wat kleiner geworden.Tegen een ontketende Theo Wolthekker die dit keer met zwart voor het Albin's tegengambiet koos, moest Lieuwe alle zeilen bijzetten om een gelijk spel af te dwingen. Koploper Tom Visser had tegen Peter Slaman waarschijnlijk een kansrijke mogelijkheid laten liggen. Niettemin een goede prestatie van Peter. Ruurd profiteerde dus optimaal. In een boeiende partij vol tactische wendingen had hij de mogelijkheden beter ingeschat dan zijn tegenstander Henk van Bemmel. Met een mooie koningsaanval haalde Ruurd het volle punt binnen.

De B poule wordt nu aangevoerd door Peter Slaman die inmiddels is gestegen naar de 8^e plaats.

Omdat Jeppe Teensma van Frits Bosman won is het verschil in de C poule tussen de Frits en Jan-Arie Stokhorst geslonken. Laatst genoemde speelde niet maar het zal niemand verbazen dat hij als nieuwkomer aan het einde van het seizoen wel eens de sterkste speler van de C-poule zal zijn.

Met een prachtig matnet verraste Jannie Russchen in een spannende partij nieuwkomer Frits Koopman. Diena Wolters liet tegen Henk Hamelink de winst glippen maar haalde alsnog met sterke zetten een verdiende remise binnen.

 De langste partijen van de avond waren die tussen Johan Zwanepol tegen Jan Duisterwinkel en Arend van der Burgh tegen JanWillem van der Kouwe. Jan verweerde zich kranig en liet Johan zwoegen. Johan wist toch met een pion meer het eindspel naar zijn hand te zetten.

Dat trainen loont liet JanWillem tegen Arend zien. Consequent zette JanWillem de stelling van Arend onder druk maar handig spelend wist Arend toch nog een remise binnen te slepen. Mark Hoogendijk verkeek zich op een aanval van Cees Hageman en verbleekte toen Cees pardoes een dame kon veroveren.

Het blijft lastig om consequent te spelen, zeker als je een verkeerd plan hebt. Dit overkwam Frans van Doorn tegen Arnout Wegerif die overigens steeds beter in vorm komt. Bekwaam weerlegde hij Frans zijn veel te optimistische plannen en won na een sterk gespeeld eindspel.

 Met nog zo'n 8 ronden te gaan blijft het spannend. Het clubkampioenschap zal waarschijnlijk tussen Tom en Lieuwe worden uitgevochten met Ruurd als gevaarlijke outsider.

En… Caïssa zal Corona verslaan.

Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 05 maart 2020

Super Monday?

Het beloofde weer erg spannend te worden in de 21 ronde van de interne competitie. De vier koplopers tegen elkaar: Dick Dalmolen tegen Tom Visser en Lieuwe Boskma tegen Ruurd Kunnen. Wie zouden daar zonder kleerscheuren en met ongeschonden blazoen vanaf komen? Lieuwe en Tom dus. De met de witte stukken spelende Lieuwe bood in een zeer interessante stelling, na een Grünfeld Indische verdediging tegen Ruurd na 28 zetten remise aan. Ruurd wilde liever verder spelen en zoals wel vaker gebeurt je verliest! Bah,... je denkt dat je wat beter staat, je moet het nu gaan bewijzen, het inzicht raakt vertroebeld door concentratie verlies mede verzoorzaakt door wat luidruchtige analyseurs uit je omgeving en een tegenstander die na zijn geweigerde remise aanbod er nog maar eens goed voor gaat zitten. En wat ik zag: de partij was eigenlijk te levendig om aan een dode remise te sterven. Goed hoor Ruurd dat je aan de schoonheid en de spanning voorrang verleent en jammer van het resultaat.

Tom Visser veroverde na de opening met zwart ruimtelijk voordeel en wachtte geduldig zijn kansen af. Tom's geduld werd beloond. Dick maakte onder steeds groter wordende druk een fout en toen was het snel afgelopen. Super Monday of Bloody Monday? Het is maar vanuit welk standpunt je het benadert.

De strijd om het kampioenschap is nog open. Tom heeft nog steeds een redelijke voorsprong maar kan zich geen grote misstap veroorloven.

Ook in de achtervolgende groep waren alleen maar onderlinge confrontaties. Arnold Meijster vergooide zijn kansen op een hogere klassering door een foutief stukoffer tegen Theo Wolthekker, Henk van Bemmel verprutste tot zijn grote ergernis een goede stelling door tegen Ale Bakker een stuk weg te geven. Theo staat nu stevig op de vijfde plaats met zeer aantrekkelijk schaak. Peter Slaman verschalkte Johan Zwanepol bij wie aan het eind van de avond de vermoeidheid toesloeg en die op het laatst het ene na het andere stuk overhandigde. Hierdoor is Peter opgeklommen naar de achtste plaats en heeft als beste B speler een redelijke voorsprong genomen op Olaus Diebrink.

Jan-Arie Stokhorst zet zijn opmars voort. Hij speelde weer erg sterk tegen een zich taai verdedigende Cees Hageman. Pas in het late middenspel kon Cees geen passende remedie vinden om zijn verdediging staande te houden. Jan-Arie heeft een 100% score sinds zijn komst in januari een prachtig resultaat! Frits Bosman was afwezig, maar blijft desondanks riant eerste in de C-groep.

Slechts één partij werd deze avond remise. Na een Catalaanse opening verzuimde ik tegen Jan Duisterwinkel materiaal te winnen en zo groot voordeel te behalen. Jan wist net op tijd en bekwaam voldoende compensatie te vinden om zo de veilige remisehaven te bereiken.

Tja, ik vind andere partijen ook vaak zo leuk zeker als het om de koplopers en om Theo gaat. Mogelijk dat ik dit niveau graag wil imiteren en zo mijn hand overspeel.

Zo goed het met Jan-Arie gaat zo veel tegenvallers moet zijn mede Leekster schaakgenoot Teije Smedinga verwerken. Ook deze avond speelde hij tegen Jeppe geen gelukkige partij en stond al vlug materiaal achter.

Arnout Wegerif liet zien waarom hij de afgelopen maanden maar liefst 41 ratingpunten had verzameld. Dit keer was Bob van Maanen het slachtoffer. De herstelde Jan Willem van der Kouwe had zijn gezonde schaakkoorts weer te pakken. Jannie Russchen hield het heel lang vol tegen hem maar moest na 2,5 uur toch opgeven bij gebrek aan materiaal.

Nieuwkomer Henk Hamelink kreeg te maken met het handige spel van Kees Duisterwinkel die Henk verraste met een goed uitgevoerde koningsaanval.

Tja, weer 11 beslissingen en slechts één remise. Het was een Super Bloody Monday!

Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 19 februari 2020

De twintigste competitieronde heeft slechts enkele kleine verschuivingen in de stand opgeleverd. Het was voorjaarsvakantie en niet iedereen was aanwezig. Op het eerste gezicht een kalme avond, maar toch werd aan dertien borden fanatiek strijd geleverd en eindigden slechts twee partijen in remise.
Een uniek trekje van onze club is het wekelijkse openingspraatje van voorzitter Arend van der Burgh. Wij zijn voor informatie over het wel en wee van de club niet aangewezen op de bestuursmededelingen in de Algemene Ledenvergadering of op de geruchten uit het babbelcircuit. Een voorrecht. Elke keer heeft Arend wel iets van belang te melden: het eerste heeft gewonnen en staat nu zesde, we hebben nieuwe schaakstukken die dankzij Johan Zwanepol lekker goedkoop waren, een zevental clubleden heeft zich erg vermaakt en veel prijzen gewonnen in het Boertjestoernooi in Balkbrug, Jan Willem van der Kouwe heeft een boel ratingpunten gewonnen en Diena Wolters en Frits Koopman zijn definitief lid geworden.
Nadat Arend zijn praatje had afgesloten met het inmiddels gevleugelde “Maar ik ben al weer veel te lang aan het woord”, konden we met een gerust hart beginnen.
De koplopers Tom Visser en Lieuwe Boskma speelden niet, zodat Ruurd Kunnen en Dick Dalmolen dichterbij konden komen. Zij wonnen van respectievelijk Ale Bakker en Peter Slaman. Theo Wolthekker kon niet profiteren. Dat was een verrassing. Frits Bosman blijft vriend en vijand verbazen en hield Theo comfortabel op remise. Johan Zwanepol klom weer iets naar boven door een zwaarbevochten winst op een goed spelende Frans van Doorn. De partij eindigde in een zeer interessant paardeneindspel waarin Johan een pion meer had. De verdedigende partij kan dat soms remise houden, maar was dat nu ook het geval? Een aardige kluif om te analyseren.
In de B-groep moest Peter Slaman zijn leidende positie na één ronde alweer afstaan aan Olaus Diebrink. Het is jammer dat Olaus nauwelijks meer intern speelt, want een sterke speler als hij willen we er graag bij hebben. Jan Duisterwinkel, Jan van Spijker en Cees Hageman zijn vol in de achtervolging en hebben hun achterstand verkleind. Jan D. won van Henk Kouwenberg, Jan vS. maakte korte metten met Arnout Wegerif en Cees deed goede zaken tegen Jeppe Teensma. Frits Bosman blijft de C-spelers riant aanvoeren, hoewel Jan Pezij dichterbij is gekomen door Arend van der Burgh te verslaan.
In de staart van de ranglijst is het met de komst van Klaas Wiersinga, Diena Wolters, Frits Koopman en Henk Hamelink een stuk leuker geworden. Hier gaat het om het pure spel, om het mooie dat schaken kan bieden. Het ontbreekt de nieuwkomers nog aan ervaring, maar zodra die iets groter is geworden, kunnen we veel spannende partijen tegemoet zien.

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 17 februari 2020

Weer geluk in Balkbrug.

 “Schakers, jullie zijn er weer,.. geweldig!!”

Zo opende de heer Douwe Boersma het 34^e Boertjes Wood schaaktoernooi in Balkbrug. Zo'n hartelijke en enthousiaste ontvangst was mij en mijn zes mede schaakgenoten uit Roden, Leek, Nietap en Peize nog niet eerder ten deel gevallen. Vervolgens ging Douwe nader in op het heugelijke feit dat de schaak- en damclub “Kijk uit” mee ging in de vaart der volkeren met het organiseren van dit toernooi evenals de sponsor de firma Wood die nu ook vaantjes produceerde.

Vervolgens gaf hij het woord aan de wethouder van werk, inkomen, onderwijs, educatie, kunst, cultuur, welzijn, personeel en organisatie, mevrouw Gitta Luiten. Zij prees zich gelukkig dat er ook een paar dames aan dit toernooi deelnamen. Zelf had ze ook wel enkele potjes tegen haar vader geschaakt maar toen ze ontdekte dat schaken meer is dan een gokspel richtte ze met meer succes haar kwaliteiten op andere bezigheden. Ze hield haar welkomstwoord kort en deed aan bord 1 de zet e2-e4 waarmee het toernooi was geopend.

 Voor Menno Keizer en Kees Duisterwinkel begon het toernooi niet voorspoedig. Zij verloren.Theo Wolthekker, Johan Zwanepol, Jan Duisterwinkel, Arend van der Burgh en ik deden het beter. Na een degelijke opening wist ik dankzij een grappige combinatie de eerste partij te winnen.

Hierna was het lunch pauze. Op de tafel waar we ons hadden ingeschreven zaten de dames nu fanatiek punten te slijpen. De enige jaren geleden door de heer Douwe Boersma gememoreerde “Uitgebalanceerde melange van hout, grafiet, lijm en gum” bleek aan kwaliteit te hebben ingeboet. “Niet best” verzuchtte een der dames toen na vele keren slijpen een potlood was gehalveerd. Overigens is het goed even stil te staan bij al het werk dat de vrijwilligers achter de bar, de ontvangsttafel, de indeling van de partijen, het verwerken van de uitslagen enz. verrichten om dit toernooi tot een succes te maken. Een groot compliment is op zijn plaats aan zij die garant staan voor dit gezellige en sfeervolle schaaktoernooi.

Na de pauze ging het ons voor de wind. Menno won twee partijen en eindigde als eerste in groep 6. Johan liet zich ook niet onbetuigd en won de tweede prijs in groep 3. Een mooie prestatie. Een groep lager vocht Theo weer op het scherpst van de snede. In zijn derde partij maakte hij het zo ingewikkeld dat hij de tijd vergat en door zijn vlag ging. Toch nog tweede. Arend ging met twee gewonnen partijen en één remise in groep 9 met de eerste prijs aan de haal terwijl Jan Duisterwinkel in groep 8 heel hard en lang moest zwoegen om met twee punten uit drie partijen tweede te worden. Mijn partijen verliepen wat vlotter en aan het eind mocht ik mijn eerste plaats delen met Reitze Douma uit Ommen. Kees Duisterwinkel had zijn dag niet en viel als enige buiten de prijzen.

Tot slot gunde ik, zij het met enige moeite, de heer Binnendijk uit Zwolle de toernooi overwinning. Met enige moeite omdat de twee voorafgaande jaren M. van Mourik uit mijn geboortestad Den Haag de eerste prijs had gewonnen en nu met lege handen de lange reis naar het westen moest aanvaarden.

 Op weg naar huis samen met Johan, Theo en Menno bespraken we op uitbundige toon onze belevenissen van deze dag en werd ik weer verrijkt met enige verrassende levenswijsheden en schaakanekdotes.

Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 12 februari 2020

Hoe Theo het zoet der overwinning verzorgde.

Het komt niet vaak voor dat een club voor een NOSBO-wedstrijd op bezoek komt en wordt getrakteerd op taart. Het gerenommeerde Staunton smaakte dit genoegen toen het aantrad voor de strijd tegen ons eerste. Theo Wolthekker had dozen vol taart meegenomen om op deze gedenkwaardige schaakavond zijn 65e verjaardag te vieren. Heeft dit sympathieke gebaar een positieve invloed gehad op het resultaat? Had zijn tegenstander Gerrit ten Brinke zich onder het genoegen van een slagroompunt verslikt in de opening? Of verslikte hij zich in de slagroompunt? Zijn koning moest lang rocheren om een veilig heenkomen te vinden, maar na een ingewikkelde afruil van alle lichte stukken leek de stelling min of meer houdbaar, ware het niet dat Ten Brinke nog gauw even een giftig pionnetje verorberde. Nu bleek de ware inhoud van de slagroompunt! Theo sloeg op magistrale wijze toe. Op de 24e zet offerde hij een toren waarvoor hij op de 31e zet een dame terug won en direct daarop kon mat zetten. Zo wil iedereen wel 65 worden.

Het was niet voor iedereen feest. Henk van Bemmel speelde een goede partij tegen Henk Seijen, maar raakte in een betere stelling de tijd kwijt en verloor op de onverbiddelijke klok. Ook Ruurd Kunnen en Peter Slaman konden het bitter van de nederlaag nauwelijks compenseren met de taart van Theo. Maar ach, gelukkig hadden we nog van die ijzervreters als Lieuwe Boskma, Johan Zwanepol en Tom Visser die zich deze avond door niets en niemand lieten beïnvloeden en geduldig hun kans afwachtend de partij naar hun hand zetten. Ward wist een aanval van Theo Ebels  te weerstaan, Lieuwe bouwde tegen zijn oude makker Jaap van der Graaf een minuscuul eindspel voordeeltje uit tot winst en Johan en Tom schoven in de uitvluggerfase hun tegenstanders geroutineerd van het bord. 

Eindstand 4½-3½. De opluchting was groot bij de spelers van Roden 1 nu een reeks van drie nederlagen kon worden afgesloten. We zijn Hoogeveen 1 en Staunton 1 op de ranglijst gepasseerd en staan nu zesde. De laatste twee ronden laat voor ons eerste team een relatief licht programma zien. Het moet mogelijk zijn de zesde plaats vast te houden. 

In de 19e ronde van de interne competitie eindigden deze keer alle partijen in een beslissing. Zoetigheid stimuleert het denken. Op alle borden werd flink strijd geleverd. 

Vlak onder de top een paar kleine verschuivingen. Na een uitgekiende strategisch opgezette partij won Ale Bakker van Dick Dalmolen waardoor hij Henk van Bemmel op de ranglijst is gepasseerd, terwijl Dick Ruurd Kunnen voorbij zag gaan. Hij staat nu vierde, Ale is gestegen naar plaats zeven. Ook Arnold Meijster heeft een opvallend goed seizoen. Hij won van Jan van Spijker maar dat zag er tijdens het verloop van de opening niet echt naar uit. Jan wilde echter forceren speelde te opportunistisch en uiteindelijk profiteerde Arnold van een verwaarloosde verdediging van zijn tegenstander. Arnold staat nu zesde. In de B-groep is Peter Slaman Olaus Diebrink eindelijk gepasseerd. Deze twee hebben een ruime voorsprong op een achtervolgend groepje met Jan Duisterwinkel, Frans van Doorn en Jeppe Teensma die wonnen van respectievelijk Cees Hageman, Arend van der Burgh en Arnout Wegerif. Frits Bosman die deze 19e ronde niet speelde heeft nog steeds een ruime voorsprong bij de C-spelers. 

Met zijn vierde overwinning in vier partijen zette Jan-Arie Stokhorst zijn opmars voort. Dit maal versloeg hij met de zwarte stukken Jan Pezij, een goede prestatie waardoor Jan-Arie inmiddels is opgeklommen naar de 20e plaats in het klassement. Jannie Russche bood lange tijd gelijkwaardig partij aan Bob van Maanen. Bob wist uiteindelijk te profiteren van enkele slordigheden in Jannie's spel en won. 

Een opmerkelijk verloop kende de partij tussen Cees Hageman en Jan Duisterwinkel. Cees is de laatste tijd goed in vorm en ook nu opende hij zeer sterk. Met moeite wist Jan zijn stelling heel te houden, maar toen Cees een winnende variant over het hoofd zag kreeg hij zowaar wat meer ruimte en tenslotte het initiatief. Dat zette hij bekwaam om in winst. 

Onze nieuwkomer Frits Koopman kon zijn tweede overwinning aantekenen. In een goed gespeeld eindspel profiteerde hij van een misrekening van Teije Smedinga. Hetzelfde gold voor Klaas Wiersinga die met de zwarte stukken na een lang gevecht de koning van Diena Wolters in een matnet weefde. 

Na een drukke verhuisperiode liet Mark Hoogendijk tegen Kees Duisterwinkel zien dat hij het schaken nog niet is verleerd. Kees werd op deskundige manier positioneel klem gespeeld. Tegen Arnout Wegerif liet Jeppe Teensma zich weer eens van zijn beste kant zien. Na een degelijke opening wist Jeppe zijn tegenstander snel te overmeesteren.  

Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 05 februari 2020

Terwijl Roden 2 een kansloze strijd voerde tegen ScepU, de schaakclub En Passant uit Usquert, ging het er in de interne vrolijk aan toe. De lokroep van Adrie klonk Frans van Doorn nog in de oren en hij opende zijn partij tegen Kees Duisterwinkel met 1.a2-a3. Lieuwe Boskma wilde niet achterblijven en deed 1.Pg1-h3 tegen Cees Hageman. Als trainer van de B-C groep kan ik deze frivoliteiten natuurlijk niet goedkeuren. Het is heel fijn als we veel lol in het spel hebben, maar mogen we daarom de eerste beginselen van het positiespel met voeten treden? Ik weet het, een van onze eerste wereldkampioenen, Adolf Anderssen, speelde 1.a3 tegen de grote Paul Morphy, en Tartakower schijnt wel eens 1.Ph3 gedaan te hebben en dat de Parijzer opening te hebben genoemd. Er zit ook wel een gedachte achter deze zetten, maar wij zijn geen Anderssen of Tartakower en simpel spel is voor ons al moeilijk genoeg. “Waarom heb je niet 1.a2-a4 gedaan?”, vroeg ik mijn zeer gewaardeerde collega-scribent Frans. Even was het stil. “Ja goed zeg, dat is nog beter! Die doe ik de volgende keer.”
De partij tussen Frans en Kees werd remise. Dat had niets met de opening te maken. Frans leek op een bepaald moment glad gewonnen te staan, maar blijkbaar was het niet zo eenvoudig als het eruit zag. Kees vond in elk geval een uitweg. Cees slaagde daar tegen Lieuwe niet in, hoewel hij lange tijd juist stand leek te houden. Helaas voor hem had hij een structurele zwakte op de c-lijn die uiteindelijk fataal bleek te zijn.
Henk van Bemmel tegen Tom Visser werd remise. Voor Tom een goed resultaat; Henk is per slot van rekening een eerste teamspeler. Voor Henk was remise ook genoeg, omdat dit een einde maakte aan een reeks blunderpartijen. Beiden tevreden dus. Dat gold niet voor Johan Zwanepol die ten prooi viel aan das lustiges Angriffsspiel Theo’s. Foutloos was de partij zeker niet, maar voor de toeschouwers was het smikkelen. Johan uit de toptien getuimeld, Theo Wolthekker stevig op de vijfde plaats.
Een broedende kip schijn je met rust te moeten laten. Dat heeft niets met schaken te maken, maar toch is het zinvol op te merken dat Jan-Arie Stokhorst met 3 uit 3 een sterke entree heeft gemaakt. Bij het rapidschaken hebben we al gezien dat hij zijn mannetje staat. Nu won hij van Bob van Maanen. We zijn benieuwd hoever zijn opmars met zevenmijlslaarzen leidt.
In de B-groep houdt Olaus Diebrink nog steeds een piepkleine voorsprong op Peter Slaman. Olaus speelt alleen extern, en dat doet hij goed. Tegen ScepU werd het remise tegen een tegenstander met een beduidend hogere rating. Peter probeert Olaus al een paar maanden voorbij te gaan, maar op cruciale momenten werd hij steeds teruggeworpen. Nu won hij van Jan Pezij en zijn achterstand is daardoor nog maar 5 punten. Volgende week vindt de wisseling van de wacht plaats, zeker weten.
Frits Bosman blijft de hoogstgeplaatste C-speler. Zelf speelde hij niet, maar naaste concurrenten Arnout Wegerif en Jan Pezij verloren, zodat zijn positie is verbeterd.
En dan Roden 2 tegen ScepU, één na laatst tegen nummer één. ScepU had een grote ratingvoorsprong die in de eindstand tot uiting kwam. Jan van Spijker, Olaus Diebrink en Ale Bakker speelden remises, de drie andere borden gingen verloren, uitslag 1½-4½.

Geschreven door: Frans van Doorn en Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 30 januari 2020

Er gaat meer boven mijn pet dan eronder. Dat is toch wel de ervaring na mijn bezoek aan het TataSteeltoernooi. Op pad met 7 wijsgerige clubgenoten die zich nog altijd laten bekoren door de wonderen van het schaakspel en de geneugten van een heerlijke Indische maaltijd op weg terug naar huis.
In de 11e ronde van het TataSteeltoernooi toonde de wereldschaaktop weer eens hoe diepzinnig en verrassend de wendingen in het schaakspel kunnen zijn. Deze worden des te aanschouwelijker wanneer Gennadi Borisovitsj Sosonko ons als deskundig commentator op onze ontdekkingstocht begeleidt. En wat een geweldige prestatie van ons Groninger talent Jorden van Foreest die zich nu echt kan meten met de beste schakers van de wereld!
Het was weer een stimulans om meer van onze hobby te genieten en tegelijk in verwondering te erkennen dat ook op dit gebied er meer boven onze pet gaat dan er onder. Maar is verwondering niet de basis van alle wijsheid?

Met deze gedachte in het hoofd luisterde ik voor de start van onze 17e competitieronde naar het levendige verslag van Arend van der Burgh van ons jaarlijkse uitstapje naar Wijk aan Zee, was blij om het goede resultaat aldaar van Jeppe Teensma (2½ uit 3) en genoot van de door Theo Wolthekker pakkend verwoorde schaakervaringen met Johan Zwanepol in Bad Zwischenahn bij Oldenburg. Zij hadden deelgenomen aan een schaaktoernooi, Johan als gewaardeerd arbiter en Theo als onderhoudend schaker en werden in de watten gelegd, niets dan luxe. En er werd daar ook nog geschaakt. Hele prettige partijen, waarover de liefhebber Theo zeer tevreden was, hoewel hij toegaf dat er in het score nog wel enige ruimte in opwaartse richting was overgebleven.
Dan ging het er hier in Roden wat ruwer aan toe. Van de twaalf partijen eindigden er maar liefst tien in een beslissing. Johan werd door Lieuwe bepaald niet ontzien en moest na twee en een half uur opgeven in een schier hopeloze positie. Lieuwe had met de zwarte stukken handig gebruik gemaakt van enkele minder sterke zetten van zijn tegenstander.
Theo’s stabiele, vrolijke en creatieve kijk op het spel bracht hem weer een mooi resultaat. Nu had hij na zijn 2,5 uit 7 in Bad Zwischenahn schaaktechnisch misschien iets recht te zetten. Wat hij tegen Jan Duisterwinkel met de zwarte stukken in de Siciliaanse Drakenvariant liet zien was ronduit fraai en voor mij niet te doorgronden.
Wat mij eveneens bezig hield was het grillige partijverloop van de partij van Henk van Bemmel tegen Dick Dalmolen. Henk stond positioneel goed na de opening en breidde dat voordeel wat uit, totdat hij door een blunder alles verprutste en de partij verloor. Behalve als mooi kan het schaken ook als een wreed spel worden ervaren met het daarbij passende leed. Maar ach, noem mij eens een kunstenaar die niet door het leed is geïnspireerd tot meeslepende uitingen.
Door zijn winstpartij kwam Dick wat dichter bij koploper Tom Visser, die deze ronde niet speelde, en hield de afstand tot Lieuwe, de nummer 2, overbrugbaar. Het blijft dus spannend. Ruurd Kunnen was vanwege griepverschijnselen blij met zijn bye als oneven speler, hoewel hij zijn positie in de rangschikking niet kon verbeteren en vierde bleef.
Met een mooie overwinning op JanWillem van der Kouwe heeft Kees Duisterwinkel na een wat mindere periode de weg omhoog weer gevonden. Jannie Russchen bleek iets te sterk voor nieuwkomer Diena Wolters die overweegt om als tweede dame lid te worden van onze schaakclub. Doen!
Door remise te spelen tegen Jan Pezij slaagde Arnout Wegerif er niet in dichter bij Frits Bosman te komen die met zijn 12e plaats nog altijd de koppositie in de C poule bezet.
Olaus Diebrink blijft met zijn 10e plaats de beste speler van de B-poule. Het lukt Peter Slaman maar niet hem in te halen, maar het verschil is minimaal. Het was aan het goede spel van Cees Hageman te wijten dat Peter met een remise in een mindere stelling opgelucht kon ademhalen. Cees gaat overigens met de week beter spelen en wie weet schaart hij zich over enige tijd tussen de toptienspelers.
Frans had tegen Jeppe de wind mee in een rommelige opening (een variant op de Trompowsky). Met wat speculatieve zetten kreeg hij een klein overwicht. Het pakte goed uit, overigens met de nodige medewerking van Jeppe die zijn koningsstelling onnodig verzwakte en tegen een mat in 2 aanliep.
Het Leekster onderonsje tussen Teije Smedinga en nieuwkomer Jan-Arie Stokhorst werd in het voordeel van de laatste beslist. Jan-Arie ging niet in op een remiseaanbod van Teije en zag het door hem genomen risico beloond met een verdiende overwinning.
Zo ik achteraf vernam, ging Arend van der Burgh deze ronde vrij geruisloos ten onder tegen een rustig spelende Ale Bakker en verschalkte de oude vos Bob van Maanen een iets te opportunistisch spelende Henk Hamelink, die nog maar een paar weken meespeelt en zijn pappenheimers nog moet leren kennen. En alsof het met de ledenaanwas niet op kan, nieuwkomers Klaas Wiersinga en Frits Koopman vochten een enerverend duel uit. Na een spannende partij kwam Frits als winnaar te voorschijn. Een mooie start.