Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 09 november 2021

De negende ronde liet confrontaties tussen de koplopers zien. Tom Visser kwam niet verder dan remise tegen Arend van der Burgh die na afloop te kennen gaf dat het een degelijke, maar nogal saaie partij was geweest. Jan Pezij werd hardhandig opzij gezet door Johan Zwanepol. Voor Tom was dit het eerste puntverlies van het seizoen. Hoewel zijn voorsprong is geslonken, blijft hij ruim aan de leiding gaan. De voorsprong van Johan op nummer drie is flink gegroeid. Arend en de afwezige Jan van Spijker bezetten de derde en vierde plaats met een vrijwel gelijk aantal punten. Jan Pezij is naar plek vijf gezakt. Ook Ruurd Kunnen en Lieuwe Boskma kwamen niet dichterbij. Hun onderlinge partij eindigde onbeslist. Ale Bakker is tot de top tien doorgedrongen na winst op Arnold Meijster. Arnold plaatste een speculatief kwaliteitsoffer op f7, maar dat pakte niet goed uit. Ale nam het initiatief over en kwam gewonnen te staan. Maar het winnen van een gewonnen stelling is niet altijd gemakkelijk. Het kostte Ale ruim twintig zetten om het punt binnen te halen. Arnold moest daar nog het hardst om lachen: “Zolang jij niet wint, speel ik door”. Na geruime tijd afwezig te zijn geweest, zat ook Ward Romeijnders weer achter het bord. Teije Smedinga was zijn tegenstander en hij moest ondervinden dat Ward nog niets aan speelsterkte had ingeboet. Bob van Maanen en Derk Holman speelden een spannende partij die in remise eindigde. Voor het begin van de ronde werd gecontroleerd op QR-code. De aanwezigen lieten het gelaten over zich heengaan. Het is van overheidswege verplicht gesteld en de meesten voelen zich er ook wel veiliger bij.

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 04 november 2021

Tom Visser is bezig met een indrukwekkende reeks. In de 8e ronde van de competitie versloeg hij nummer twee op de ranglijst, Johan Zwanepol. Het was zijn zesde opeenvolgende winstpartij. Al vroeg in het seizoen heeft Tom een grote voorsprong heeft opgebouwd. Niet alleen is zijn score indrukwekkend, ook de manier waarop hij zijn partijen wint dwingt grote bewondering af. Hij schrikt niet terug voor lange partijen en het lukt hem daarin zijn tegenstanders voortdurend onder druk te houden. Tot nu toe zijn zij allen bezweken. Ook het spel van Jan Pezij is bewonderenswaardig. Jan is ingedeeld in de C-categorie, maar na winst op Mark Hoogendijk bezet hij de derde plaats in het klassement. Daarin is hij Jan van Spijker gepasseerd. Evenals Tom is Jan Pezij niet bang voor lange partijen. Hij onderkent vroeg mogelijke gevaren en benut de kansen die zich voordoen.
De vijfde plaats wordt ingenomen door Arend van der Burgh. Hij zorgde voor een verrassing door van Henk van Bemmel te winnen vanuit een stelling die volgens sommige omstanders gunstig was voor Henk.
Sommige spelers lijken na de coronapauze beter te spelen dan ervoor. Jan Pezij en Jan van Spijker zijn daarvan voorbeelden. Ook Jannie Russchen is sterker geworden. Zij scoorde haar eerste winstpartij van het seizoen.

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 27 oktober 2021

Het was in meerdere opzichten een gedenkwaardige ronde, de zevende van de interne competitie. De opkomst was meer dan goed, maar iedereen voelde de onaangename dreiging van nieuwe beperkende maatregelen. Het bestuur doet wat het kan om de competitie doorgang te laten vinden. Het heeft zelfs advies van het NOC*NSF ingewonnen. In afwachting van wat komen gaat, werd op elf borden strijd geleverd. Het lot, in dit geval het digitale indelingsprogramma, had vier bestuursleden tegenover elkaar gezet. Voorzitter Arend van der Burgh liet zien wie de baas was door onnauwkeurig spel van wedstrijdleider Jan Duisterwinkel af te straffen. De secretaris en de penningmeester hielden het op remise. Henk van Bemmel leek ontevreden over de afloop van de partij, maar Mark Hoogendijk lachte zuinigjes, zoals zijn functie vereist, en vond dat het wel goed was. Het meeste bekijks trokken de partijen die het langst duurden. De remise tussen Bob van Maanen en Kees Duisterwinkel lokte nogal wat commentaar van de omstanders uit, vanwege een al dan niet correct schijnoffer dat in de eindstelling mogelijk was. Bob en Kees prezen zich gelukkig dat zij er niet aan waren begonnen. Menno Keizer was tegen Johan Zwanepol geweldig op dreef. Met een kwaliteit meer en een toren die ver in de vijandelijke linies was binnengedrongen, leek de winst nabij. Menno verzuimde echter door te pakken en zoals zo vaak, viel de beslissing toen aan de andere kant. Hij maakte een fout en Johan sloeg onverbiddelijk toe. Als laatsten waren Jan Pezij en Tom Vissers bezig, de nummers één en drie in de rangschikking. Wie had gedacht dat Jan tegen de meervoudige voormalig clubkampioen geen kans zou hebben, kwam bedrogen uit. Hij verweerde zich als een leeuw en had zelfs de betere stelling. Pas in de laatste fase, toen de overgebleven bedenktijd gering was en de spanning hoog, bezweek hij.
Het resultaat van deze ronde is dat Tom zijn leidende positie heeft versterkt. Johan staat nu tweede en Jan is gezakt naar de vijfde plaats.

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 19 oktober 2021

Het is Jan van Spijker niet gelukt zijn leidende positie te behouden. In de zesde ronde moest hij het onderspit delven tegen Tom Visser, die nu de klassementsaanvoerder is. Tom is momenteel in topvorm. Hij speelt een zeer degelijk soort schaak waarin gezond verstand en gewone, goede, sterke zetten het winnen van avontuur en spektakel. Het is een open vraag wie hem dit seizoen naar de kroon kan steken. Lieuwe Boskma, de laatste clubkampioen vòòr de coronacrisis, zal dat waarschijnlijk niet zijn. Tegen Dick Dalmolen beging hij een fatale blunder die hem de partij kostte. Op de ranglijst neemt hij de 17e plaats in en staat het laagst van alle A-spelers. Ook Ruurd Kunnen kan geen potten breken. Hij verloor voor de derde keer op rij, ditmaal van Johan Zwanepol. Net als Lieuwe blunderde hij in remisestand, maar het was wel een leerzame blunder.

Zwart laatste zet was 45…Ke4-d5. Wit maakte het af met de krachtzet 46. Tb5† en zwart gaf op. Als hij de toren slaat promoveert de pion. Na 45…Kd3 was het remise geweest.

De krachtsverhoudingen lijken op de kop te zijn gezet. Jan Pezij zette weer een puike prestatie neer door remise te spelen tegen Henk van Bemmel. Met Jan van Spijker en Jan Pezij worden de 2e en 3e plaats bezet door spelers uit de B- en C-groep. Ook Menno Keizer doet het met een zesde plaats opmerkelijk goed. 

Geschreven door: Ruurd Kunnen

Gepubliceerd: 13 oktober 2021

Maar liefst 25 spelers traden afgelopen maandagavond aan voor de eerste ronde van de rapidcompetitie. Onder hen vier gastspelers van Schaakclub Leek.

Derk Holman vs Pieter Doller, de nieuwe voorzitter van Sc Leek

Lieuwe Boskma gaat na vier ronden aan kop met een 100% score. Hij wordt op een half punt gevolgd door Jan van Spijker en Ruurd Kunnen. Ook Jan Duisterwinkel en Johan Zwanepol waren goed op dreef en hebben beiden 3 punten.

Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 09 oktober 2021

In de vijfde ronde werden er weer interessante partijen gespeeld. Zo wilde Ruurd Kunnen Tom Visser verrassen met een nieuwe openingsvariant. Is dat nu wel zo verstandig tegen iemand die in bloedvorm is? Het antwoord laat zich raden. Tom wist al snel de variant te weerleggen en toen Ruurd ook nog een remisemogelijkheid miste, kon Tom tevreden met zijn derde winst op rij en een tweede plaats in het klassement, huiswaarts keren.

En Jan van Spijker dan? Nu, die kreeg een overwegende stelling met de witte stukken tegen Henk van Bemmel. Dit leverde Jan in het eindspel een pion meer op. Zijn koning stond echter te ver weg van zijn opgerukte pionnen om winst te kunnen forceren. Henk was vanzelfsprekend het meest gelukkig met de remise. Maar Jan, nota bene een B-speler, blijft de ranglijst aanvoeren en van Henk zien we op een goede vierde plaats staan.

Met zijn derde plaats na 5 ronden is Jan Pezij de grote verrassing tot nu toe. Als C-speler met zwart winnen van Ale Bakker, een A-speler, is een knappe prestatie. Het leverde Jan zijn derde overwinning in 4 partijen op.

 Aan de bliksemstart van Kees Duisterwinkel lijkt een einde te zijn gekomen. Al snel kreeg zijn tegenstander Johan Zwanepol een groot positioneel overwicht dat hij bekwaam afrondde. “Kan ik eindelijk weer tegen de minder sterken spelen” verzuchtte Kees tegen zijn broer Jan die nu twee plaatsen boven hem staat na een vlotte overwinning op Jan Arie Stokhorst.

 Als fervent paardenliefhebster bestormde Jannie Russchen met haar cavalerie de zwarte veste van Frans van Doorn. Een paar slordige zetten brachten haar materieel in het nadeel en toen de paarden onder druk moesten werden geruild bleef ze achter met een verdediging van los zand. Helaas werd haar aanval weer niet beloond maar de partij was vanwege de spanning al een beloning op zich.

Lieuwe Boskma boekte tegen Bob van Maanen zijn tweede zegen waarbij vermeld dient te worden dat van Maanen lang goed tegenspel bood maar het moest afleggen tegen de routine en de positionele kennis van Boskma. Zal zijn dertiende plaats in de rangschikking hem nog meer geluk brengen? We gaan het zien.

 Tegen een degelijk spelende Menno Keizer overspeelde Theo Wolthekker zijn hand. Aanvallen prima maar kijk ook naar kansen van je tegenstander en die waren er genoeg. Menno had er niet veel nodig om de partij te winnen en op te klimmen naar de zevende plaats als tweede beste B- speler.

Dick Dalmolen wist de openingskennis van Arnold Meijster te weerstaan en sleepte er een nette remise uit na zich goed te hebben verdedigd.

Cees Hageman heeft tot nu toe sterke tegenstanders moeten bestrijden zo ook deze keer. Teije Smedinga was hem na een moeilijke positionele partij uiteindelijk de baas.

Met de witte stukken toverde Jan Willem van der Kouwe, Arnout Wegerif een stelling vol tactische wendingen voor. Dat Jan Willem aan het eind van de avond in een betere zo niet gewonnen stelling remise overeen kwam met Arnout getuigt van een onbaatzuchtige instelling. De schoonheid won van het gewin.

Met zwart wist Jan Duisterwinkel tegen Jan-Arie Stokhorst al snel de winst te grijpen om zo het minder sterke spel van de week daarvoor snel te vergeten.

De competitie loopt weer als vanouds, wat een plezier!

Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 01 oktober 2021

Het door de schrijvers van dit verslag met spanning tegemoet geziene duel om de eerste plaats in de interne competitie van Schaakclub Roden tussen Ruurd Kunnen en Jan van Spijker, eindigde onverwachts in een nederlaag voor Ruurd. Na 20 zetten kwam hij een stuk voor te staan maar moest de rug wel rechten omdat van Spijker met zijn centrumpionnen vervaarlijk oprukte. Ruurd wist in eerste instantie het gevaar te bezweren maar trapte in een vrij opzichtig valletje dat hem de partij kostte. Hoe hard kan het zijn als schaakblindheid je overvalt! Overigens een knappe prestatie van Jan die koel zijn kansen benut en na vier ronden, nota bene als B-speler, ongedeeld met vier punten uit vier partijen op de eerste plaats staat.
Henk van Bemmel was zijn nederlaag uit de vorige ronde al weer vergeten en toog tegen een sterk spelende Kees Duisterwinkel onverschrokken ten aanval. Dit leverde hem met de witte stukken een keurige overwinning op. Tom Visser wist met goed positioneel spel Dick Dalmolen te verslaan en hetzelfde kan worden gezegd van Johan Zwanepol die Bob van Maanen steeds meer onder druk zette en uiteindelijk met stukwinst de partij naar zich toe trok.
Verrassend was het resultaat van Jan Willem van der Kouwe, Hij zette een sterke aanval op tegen Jeppe Teensma die maar ternauwernood het hoofd boven water kon houden. Het lukte hem uiteindelijk en de partij werd remise.
Een andere verrassing was de remise van Mark Hoogendijk tegen een als vanouds aanvallend spelende Theo Wolhekker. Die zag zowaar een winnende variant over het hoofd en moest in een wat teleurstellende remise berusten. Mark is deze competitie beter op dreef dan vroeger.
Lieuwe Boskma is zijn opmars naar een hogere klassering overtuigend gestart met een afgetekende overwinning op Cees Hageman.
Tegen de Nimzowitsch-verdediging van Teije Smedinga hield Frans van Doorn spelend met de witte stukken zich bijna foutloos op de been en de spelers kwamen tegen half twaalf remise overeen.
Jannie Russchen zag zoals wel vaker een aanval niet beloond. Met wit wist Arnout Wegerif de bakens te verzetten en de partij met een prachtig mat in zijn voordeel te beslissen.
Helaas kon Derk Holman aan zijn overtuigende overwinning in ronde drie geen vervolg geven.
Met de zwarte stukken was Menno Keizer hem te slim af.
Het overtuigende spel van weleer is Jan Duisterwinkel even ontvallen. Tegen Ale Bakker liet hij zich wat te makkelijk de kaas van het brood eten. De combinatie wedstrijdleider en wedstrijdspeler is niet altijd even ideaal.

We hebben dit seizoen weer een geweldige start gehad en merken dat iedereen weer geniet van het in levende lijve tegen elkaar kunnen spelen met alle emotie, grappen, teleurstellingen en de gezellige nazit. We vormen een leuk clubje met elkaar.

Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 22 september 2021

Henk van Bemmel heeft maar kort mogen genieten van de koppositie bij Schaakclub Roden. Na een kort maar hevig gevecht met Ruurd Kunnen verloor hij een paard. Het beest werd aangevallen door een pionnetje en hoewel het midden op het bord stond, kon het nergens heen vluchten. Ruurd kwam door deze overwinning aan de leiding, waar hij gezelschap heeft van Jan van Spijker. In zijn partij tegen Arnold Meijster kwam het aan op goed rekenen en daarin was de zakenman maandag gehaaider dan de academicus.
Na drie ronden kan er nog weinig zinnigs worden gezegd over het kampioenschap. De eerste schermutselingen zijn geweest en wie nu achterop raakt, krijgt nog genoeg kansen op herstel. Zo mag ex-kampioen Lieuwe Boskma niet worden afgeschreven, ondanks een slechte seizoenstart. Nadat Ward Romeijnders hem in de vorige ronde te slim af was geweest, bezorgde Mark Hogendijk hem nu in recordtijd zijn tweede achtereenvolgende nederlaag. Eigenlijk was er na acht zetten niets aan de hand, behalve dat Lieuwe “vergat” dat hij zijn dame even moest wegzetten, omdat zij werd aangevallen. Titelfavoriet Tom Visser speelde pas zijn eerste partij van het seizoen en won overtuigend van Cees Hageman. Ook Jan Pezij maakt een sterke indruk. Dit keer versloeg hij Menno Keizer, die na een paar jaar afwezigheid op het oude nest is teruggekeerd.
De derde ronde was vooral een avond van stevige gevechten. Johan Zwanepol en Jan Duisterwinkel waren het langst bezig. Johan kwam een stuk voor, maar moest daarvoor een paar pionnen inleveren. Lastig voor hem was ook dat zijn tegenstander in de aanval was. De klok tikte onverbiddelijk naar het einde en de spanning steeg snel. Waarschijnlijk was het daardoor dat Jan een paar keer de winnende afwikkeling niet zag. In arren moede bood hij toen maar remise aan, een genereus aanbod dat Johan niet kon weigeren.

Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

Gepubliceerd: 15 september 2021

Glimmend van genoegen liep Kees Duisterwinkel door de zaal. Hij had “met beresterk spel” gewonnen van Olaus Diebrink.
Het was nog goed te merken dat de meesten er lang uit zijn geweest. Als jonge honden vlogen de spelers elkaar in de haren. Slechts één remise op elf partijen. De nauwkeurigheid bleef hier en daar ver achter bij het enthousiasme, maar over een paar ronden zal iedereen wel weer in vorm zijn.
Met de vorm van Kees Duisterwinkel zat het wel goed, anderen waren nog zoekende. Lieuwe Boskma bereikte tegen Ward Romeijnders een zeer goede, misschien wel gewonnen stelling. Hij voelde dat er een winstvoortzetting moest zijn, maar zag het niet, maakte een fout en verloor. Ruurd Kunnen won van Jan Duisterwinkel in een partij met veel fouten die pas in het verre eindspel werd beslist. Het was toen al bijna kwart voor twaalf, veel te laat. Was het toeval of een teken aan de wand dat dit gebeurde in een partij tussen een uitgesproken voorstander en een uitgesproken tegenstander van een langere bedenktijd?
Op zoek naar hun goede vorm waren ook Arnout Wegerif en Frans van Doorn. Na over en weer de nodige blunders te hebben gemaakt verkozen zij het gerief van een drankje aan de bar boven verder onhandig geploeter achter het schaakbord. Remise dus. Beter verging het Jan Pezij met een mooie overwinning op Jeppe Teensma.
De ranglijst wordt met een kleine voorsprong aangevoerd door Henk van Bemmel. Het is vele jaren geleden dat hij dat heeft meegemaakt. Tegen Johan Zwanepol voerde Henk een mooie aanvalspartij naar winst. De rustperiode heeft hem blijkbaar goed gedaan.

Geschreven door: Frans van Doorn

Gepubliceerd: 08 september 2021

De eerste ronde in ons jubileumseizoen voelde weer als vanouds. Een hoge opkomst, 22 van de 32 leden, gebak omdat de club 60 jaar bestaat, verrassende partijen, een gezellige nazit en dit alles volgens het corona protocol.
En over verrassende partijen gesproken.
Iedereen had kunnen weten dat Arnold Meijster de gedwongen corona pauze uitstekend had benut door naar schatting 2500 tot 3000 partijen on-line te spelen en zich meer dan ooit te verdiepen in de duistere krochten van openingsvarianten en eindspelen. Maar dat hij tegen Lieuwe Boskma remise speelde na in de opening een wat verborgen stukwinst over het hoofd te hebben gezien, daar hadden we toch niet op gerekend. Lieuwe maakte spannende momenten door, want hij had het wel gezien.
Dan was de uitslag van de partij Ruurd Kunnen tegen Jan Pezij minder verrassend al moet worden gezegd dat Ruurd al zijn positionele kwaliteiten moest aanwenden om Jan op de knieën te krijgen. Nadat Ruurd een pion wist te winnen werd de stelling van Jan onhoudbaar.
In de stiltezaal worstelde Jeppe Teensma met de witte stukken tegen een steeds sterkere zwarte positie van zijn tegenstander, Johan Zwanepol. Als laatste van de avond wist Johan zijn voordeel met een diepe zucht te verzilveren.
Henk van Bemmel leverde een knappe prestatie door met de zwarte stukken Olaus Diebrink te verslaan en Mark Hoogendijk wist een overrompelingsaanval van Jannie Russchen maar ternauwernood te overleven en ging toen zoals gebruikelijk als je het hoofd maar net boven water weet te houden, er met de winst vandoor. Beide waren zeer blij met deze op en neer golvende partij.
Het treffen tussen Frans van Doorn en Jan Duisterwinkel was een komisch foutenfestival waarbij Frans de laatste fout maakte nadat Jan tot twee keer toe een duidelijke winstvariant had gemist en zelfs totaal verloren kwam te staan.
Ook broer Kees liet van zich horen. Remise tegen Ale Bakker is voor Kees een goed resultaat.

Kortom, de sfeer zit er meteen weer in en nu maar hopen dat we het seizoen gezond kunnen afmaken.