Geschreven door: Lieuwe Boskma

Gepubliceerd: 05 maart 2010

Op 4 Maart hebben we zwaar gestreden tegen Oostermoer (Zuidlaren). Leuke club, die zich net als wijzelf probeert te handhaven in de promotieklasse. Ik mag dit stukje voor onze site schrijven omdat de problemen begonnen bij mij, met een catastrofale "schaakgedachtenverwisseling" (mooi woord). Na een beetje moeizame opening ontstond een middenspel waarin hij sterke lopers had en mijn structuur niet helemaal gezond was. Op diverse momenten had ik veel betere zetten kunnen doen dan ik deed, ik ben een oen. Toch weet ik het redelijk op te lossen, en door opstoot van e5 wordt pionruil afgedwongen en zijn sterkste loper geblokkeerd, waarna ik opeens zeker niet meer slechter sta, en waarbij ik dan ook met een goed gevoel remise aanbiedt. Niks aan de hand zou je zeggen, en ik ga een rivellaatje voor ons halen. Hij kijkt bij terugkomst diepverbaasd. Totdat ik opeens tot mijn afgrijzen zie dat ik in m'n hoofd een zet overgeslagen heb, in gedachten al een zet verder ben, en de te ruilen pion niet teruggeslagen heb maar met een loper alvast de daarna geplande stukkenruil inzet. Waauw, kost me een stuk. Mijn remiseaanbod heb ik meteen omgezet in opgave. Hoe is het mogelijk, mea culpa, nee mea maxima culpa. Toen gebeurde er een hele tijd niets. Ik was al aan de wijn, de rest zweette. Ward was het volgende slachtoffer. Hij gaf een pionnetje weg, en kwam in een eindspel met loper + 4 pionnen tegen paard + 5 pionnen terecht. Ondanks doorbraakpogingen liep dit mis. 0-2.

Henk was de volgende, het was al laat. Henk speelde halma met de stukken (hij fietste overal overheen), toch zag het er heel goed uit. Helaas viel de vesting niet te kraken en werd het remise. Ger stond ondertussen een pion voor. Met een slimme doorbraak leek het alsof hij een pion teruggaf, maar in feite kwam z'n toren daarmee achter de linies waarna het mat of stukverlies was. Mooie overwinning voor Ger, op bord één ! We kregen weer een beetje hoop op een puntje. Toen kwam Tom z'n deceptie. Hij stond een paar pionnen voor en moest bij correct spel winnen. Wel keek z'n tegenstander met een toren en de dame akelig naar binnen. Een kleine onnauwkeurigheid en daarmee werd Tom onverwachts tactisch opgerold. Balen. Ik zag iets van herkenning in Tom z'n blik.

Ondertussen zat Jeppe tegen een eindspel aan te kijken met een pion minder, waar hij ook nog 2 pionnen van wist te maken (de wonderbaarlijke negatieve vermenigvuldiging). En K tegen K + 2 verbonden pionnen is niet te winnen, ook niet als deze aan de rand staan. Jeppe probeerde nog even de tegenstander op te winden door snel en luidruchtig op de klok te rammen, maar daar tuinde deze met nog 5 minuten op de klok niet in. Helaas, Jeppe !

Ondertussen stond de halve zaal rond het bord van Frans, daar was zoals zo vaak spektakel. Frans had een dame, een stuk of 6 pionnen en een continue net-niet-mat-staande koning. De tegenstander had 2 torens en wat minder pionnen. Iedereen hield z'n adem in, een tijdlang kon Frans alleen door schaakjes het mat-in-één afwenden. In een serie van ca 100 schaakjes werd 2 maal een pion gesnoept waarmee het matgevaar verminderde, en in tijdnood ook nog een toren met vork gegeten. Mooi werk, Frans ! De apotheose kwam van Dick, die dit jaar solide speelt.  De stelling ging mij boven de pet, ik zag slechts scherven van plannen. Beiden een toren en een stuk geloof ik, en elk wat pionnen die net niet konden doorlopen, het zag er verschrikkelijk uit met elk een pion op de 7de rij. Ik weet niet hoe hij het foezelde, maar Dick wist de tegenstander te dwingen tot investering van het stuk in de verre pion. Ha. Een paar zetten later zat dat punt in de pocket. 3.5-4.5 dus, weer net verloren. Had ik maar niet zo stom ....  Nee, komop, er volgen nog een paar wedstrijden. Het gaat "zwaar" dit jaar met ons 1e team. Ondanks dat we uiteraard in potentie de beste club van Noord Nederland zijn, verliezen we steeds net. Tijd voor teambuilding, een goeie toespraak van deskundigen, andere wijn, een nieuw openingsboekje, cursus "opletten voor beginners", nooit meer rivella, ..........

Geschreven door: Tom Visser

Gepubliceerd: 06 februari 2010

Het eerste team heeft ook de wedstrijd tegen Sissa met grote cijfers (6½ - 1½) verloren. Natuurlijk valt op de nederlaag weinig af te dingen, maar de cijfers hadden niet zo dramatisch hoeven te zijn. Het probleem is dat we vaak de kansen niet grijpen wanneer ze zich voordoen. Gisteren gold dat bijvoorbeeld voor invaller Menno, die aan het eerste(!) bord heel goed partij gaf, zelfs een tikje beter kwam te staan, maar toen nodeloos een kwaliteit inleverde. Op bord 3 kwam Henk in een gewonnen eindspel van 5 tegen 4 pionnen terecht, maar hij wist het niet te verzilveren. Het werd nog zelfs een nul. Tom kreeg een prima Koningsindische stelling. In plaats van direct een zeer veelbelovende koningsaanval in te zetten, dacht hij eerst een pion te moeten veroveren. Dat kon nog, maar een later paardoffer had hij nooit mogen aannemen. Nu liep het helemaal mis. Wanneer de kansen in deze partijen gewoon waren benut, dan had de stand een heel ander aanzien gekregen.

Jeppe, Ward en Dick waren de andere drie verliezers van de avond. Meer dan een gezamenlijk halfje heeft hier nooit ingezeten. Gelukkig voor het moreel kon Ger wel een remise op zijn conto laten bijschrijven. Dit gebeurde na een partij waarin de balans geen moment verbroken werd. Op het laatst kwam er toch ook nog een heel punt. Frans had zijn mascotte meegebracht en werd daardoor opgezweept tot grootse prestaties. Hij greep geheel tegen de clubtrend wel de hele hand toen hem een vinger werd aangeboden. Hij moet de rest maar eens uitleggen hoe dat moet.

Verder dan de laatste plaats op de ranglijst kunnen we niet zakken, we kijken dus alleen nog maar naar boven. Oostermoer: here we come.

Geschreven door: Tom Visser

Gepubliceerd: 12 januari 2010

Assen 1 heeft het eerste team van Roden een verpletterende nederlaag toegebracht. De wraak van de Assenaren voor hun verlies van vorig jaar was vreselijk: ze stonden ons maar drie remises toe.

Onze taktische opstelling met Frans en Jeppe op de bovenste borden sorteerde geen effect. Wel moeten we Frans complimenteren met het feit dat hij zijn tegenstander van vele honderden ratingpunten meer lange tijd goed partij gaf. Pas in het eindspel ging het mis. Jeppe hield het niet zo lang vol, evenmin als Tom, die een broedergevecht met zijn collega Sjoerd uitvocht. Sjoerd won al vroeg in het middenspel een kwaliteit, waar Tom geen enkele compensatie voor had. De eerste remise werd bereikt door Ward tegen één van de Asser coryfeeën.

Lieuwe had moeite om zijn stukken te activeren. Toen dat uiteindelijk gelukt was, stond hij wel een pion achter. Een vreselijke bok beëindigde de partij voortijdig. Ger speelde een voor de argeloze toeschouwer onbegrijpelijke partij, maar het zal wel theorie geweest zijn, want de eerste zetten kwamen vlot op het bord. In lastige stelling ontglipte ook hier een mannelijke geit. Henk speelde een zo te zien gelijkwaardige remise. Het vuurwerk vond plaats op het bord van Dick. Alle toeschouwers vroegen zich lange tijd af waarom de spelers in een stelling met ongelijke lopers en nog wat zware stukken zo lang doorspeelden en wie er dan op winst speelde. Het antwoord op de laatste vraag bleek later: beide. De min of meer dode stelling explodeerde plotseling en in tijdnood stonden beide spelers afwisselend op winst. Ze gingen tot het gaatje en met nog maar een paar seconden op de klok was het remise door herhaling van zetten.

We hebben nog vier kansen om het tij te keren. Weg met de bok, vooruit met de geit!

Geschreven door: Dick Dalmolen

Gepubliceerd: 31 december 2009

Rondom de Kerstdagen heeft zich weer een interessant schaakfestival afgespeeld in Groningen. De organisatie - stichting Schaakstad Groningen - had deze keer een aantal nieuwigheden ingevoerd. Zo was niet langer de Harmonie in de binnenstad het strijdtoneel, maar was gekozen voor de sporthal op het Zernikecomplex in Paddepoel. De deelnemers waren gemiddeld erg tevreden over deze ruime locatie.

Een andere nieuwigheid was dat er naast de traditionele toernooien ook een tweekamp was georganiseerd tussen grand old Jan Timman en jeugdkampioen Robin van Kampen. Het was een boeiend duel dat uiteindelijk door Timman met 2,5-1,5 werd gewonnen. De partijen, voorzien van commentaar van Hans Böhm en Gert Ligterink zijn te vinden op www.schaakstadgroningen.nl. Vooral de vierde en laatste partij is razend interessant met dameoffers en een prachtig eindspel, waarbij Timman liet zien hoe een loperpaar sterker kan zijn dan toren en loper. De moeite waard om na te spelen.

In de sterke A-groep (met tientallen grootmeesters en internationale meesters) stond een nieuw wonderkind op. De 13-jarige Nyzhnyk uit de Oekraïne won deze groep met 7.5 uit 9. Hij behaalde daarmee een grootmeesternorm. In een interview voor RTV Noord verklaarde hij over 5 tot 6 jaar wereldkampioen te kunnen zijn. Onthoud dus die niet uit te spreken naam: Nyzhnyk.

Wat de resultaten van onze clubgenoten betreft, het volgende:

In de C-groep speelde ik zelf een redelijk toernooi. Met 6,5 uit 9 eindigde ik op een ongedeelde 3^e plaats (100 euro en 51 pnt. ratingwinst). Majid Hashemy was gedeeld 24^e met 4 uit 9, waarmee hij beter scoorde dan vorig jaar.

Op 2^e Kerstdag schoven nog eens 120 schakers aan voor een vijfrondig toernooi.  In de vrij sterke B-groep behaalde Ed Leuw 2 punten en boekte daarmee toch nog een lichte ratingwinst. Oud-lid Richard Matulessy haalde in diezelfde groep 3 punten maar hij had vaker gewonnen gestaan, zo verklaarde Richard.

Geschreven door: Tom Visser

Gepubliceerd: 31 december 2009

Sinds Lieuwe Boskma voorzitter geworden is van de Schaakclub Roden is hij bijna onverslaanbaar. Onlangs wist hij snelschaakkampioen te worden en daarnaast is hij in de interne competitie gekroond tot wat de Duitsers zo beeldend Herbstmeister noemen. Lieuwe eindigde met het snelschaken in puntenaantal weliswaar gelijk met Ger Battjes en Frans Jager, maar het feit dat hij de grootste tegenstand had gehad gaf de doorslag. Ger en Frans eindigden respectievelijk op de tweede en de derde plaats.

Roden 1 en Roden 3 speelden hun laatste wedstrijd voor de Kerstvakantie. Roden 1 verloor in Winschoten nipt van het roemruchte van der Linde, waardoor de degradatiezone angstig dichtbij komt. Roden 3 doet het na een aantal mindere jaren dit seizoen een stuk beter. Het viertal Arnold Meijster, Olaus Diebrink, Kees Duisterwinkel en Maurice Cox wist het tweede team van Ten Boer te verslaan. Hierdoor staan ze op een keurige tweede plaats in hun klasse.

Geschreven door: Tom Visser

Gepubliceerd: 12 december 2009

We waren dichtbij een gelijkspel of een overwinning, maar helaas, het winnende schot ontbrak in onze wedstrijd tegen v.d.Linde. Zo keerden we uit Oost-Groningen huiswaarts met een 4½-3½ nederlaag.

De avond begon met een snelle overwinning voor Tom. Na 4 zetten verdwenen de dames al van het bord, waarna hij gemakkelijk spel kreeg met zijn lichte stukken. Zijn tegenstander moest elke zet op zijn hoede zijn, wat een poos goed lukte maar na 20 zetten niet meer. Jeppe ging al bijna even snel ten onder aan een verwoestende koningsaanval. Lieuwe had de eer van het kopmanschap en wist dat met een gedegen remise te bekronen. Zelf had hij er tijdens de partij een hard hoofd in, maar de objectieve toeschouwer zag dat het goed zat. Ger wilde tegen de club, waar hij in een ver verleden nog kampioen van geweest is, koste wat kost zijn externe vormcrisis te boven komen en had teamleider Henk verzocht om niet aan bord 1 te hoeven spelen. Of de crisis nu voorbij is ligt in de schoot van de toekomst verborgen, maar het zou kunnen, want hij won een mooie partij. De winst had hij te danken aan een volgens eigen zeggen 'akelig sterk loperpaar'.

Henk speelde een partij waarin de remisemarges niet werden overschreden. Bij Dick gebeurde dat wel. Hij kwam eerst slecht te staan. Toen zijn tegenstander besloot geen tweede pion te veroveren kon Dick terugkomen en zelfs een kwaliteit tegen een pion voorkomen. Daar lijkt hij dit seizoen patent op te hebben, al is het rendement nog niet zo hoog. Ditmaal leverde het ook niet meer op dan remise. De voor de einduitslag beslissende partij kwam op naam van Frans. In een taktische stelling met beiden een dame en loper en een stel pionnen nog op het bord leek hij aan het langste eind te gaan trekken. Maar een moment van verslapping deden de kansen keren. Zelfs een remise zat er niet meer in. Dit was extra jammer, omdat Ward een lange tijd hardnekkig gevoerde verdediging niet kon volhouden. En dus wederom geen matchpunt. Het wordt benauwd.

Geschreven door: Jan van Spijker

Gepubliceerd: 18 november 2009

Na de verloren vooruitspeelpartij van Willem die toch één van onze beste puntenpakkers is, hadden we weinig hoop tegen een tegenstander met een rating die 200 punten hoger is dan de onze. Vechtjas Theo wist zijn tegenstander echter een heel stuk te ontfutselen en maakte het daarna knap af. Bernard, Arend en Jan kwamen in evenwichtige stellingen tegen sterke tegenstanders vrij snel remise overeen. Ale was de enige die het echt de hele avond moeilijk had en kreeg een enorme aanval over zich heen die zijn tegenstander terecht het volle punt opleverde. Majid stond beter maar wist aan het bord niet de weg naar de winst te vinden en kwam remise overeen.

En toen was de stand 4-3 en Menno had een pion en veel tijd voor en wees het remiseaanbod terecht af. In het middenspel met twee torens, paard en dame wist zijn tegenstander hem echter een vol paard af te pakken. Daarna drukte Menno met een pionnenwals en pure wilskracht zijn tegenstander zo in het defensief dat die zijn paard ook verloor. Met elk nog een pion en toren ging zijn tegenstander door de vlag en hadden we dankzij met name Theo en Menno een zeeeer aangename thuisreis uit het verre Delfzijl.

Geschreven door: Tom Visser

Gepubliceerd: 17 november 2009

Het wil dit seizoen nog maar niet lukken met Roden 1. Tegen Het Kasteel uit Coevorden hadden we geen moment zicht op de winst of zelfs op een gelijkspel. Ik heb althans niemand horen mopperen dat hem een heel of een half punt door de neus was geboord. Natuurlijk waren we verzwakt door het ontbreken van Ger Battjes (ziek) en Jeppe Teensma. Hierdoor dreigden we problemen met invallers te krijgen, omdat zowel het tweede als het derde team op dezelfde avond moesten spelen. Dit mag echt niet weer gebeuren, NOSBO!!!

Gelukkig had Willem Jongsma zijn partij voor het tweede team al vooruitgespeeld, dus kon hij te hulp schieten. En vrije man Tom Roedema was gelukkig ook bereid en in staat om in te vallen. Dat deed hij met verve, want hij haalde al snel een punt binnen. Dat goede begin kreeg geen vervolg. Eén voor één gingen Henk, Lieuwe, Ward en Willem  voor de bijl. Dick kreeg een soortgelijke stelling op het bord als vorige week in de bekercompetitie, maar dit keer wist hij zijn kwaliteit voorsprong wel te benutten. Het doek viel toen Frans met een pionnetje minder het remise-aanbod wel moest accepteren. Dat was voor Tom Visser het sein om ook met remise accoord te gaan. Hij stond in de slotstand weliswaar gewonnen, maar daar had het daarvoor lange tijd niet naar uitgezien. De hele partij had hij met de rug tegen de muur gestaan, maar net toen het leek of hij op kon geven zat er een wonderbaarlijke ontsnappingsmogelijkheid in de stelling, die hem zelfs een kwaliteit opleverde.

Kortom: een 5-3 nederlaag. Maar van vorig jaar weten we dat we van de sterkste teams kunnen winnen, dus van wanhoop is geen sprake.

Geschreven door: Arnold Meijster

Gepubliceerd: 17 november 2009

Op maandag 16 november ontving het derde team van schaakclub Roden het tweede team van Lewenborg. Vanwege zijn solide Pirc-verdediging werd besloten om Olaus Diebrink met zwart op te stellen aan het eerste bord. Arnold Meijster, die doorgaans scherper speelt met wit, nam plaats achter het tweede bord. Dit bleek een goede beslissing. Arnold won de ene pion na de andere door rustig de druk op de zwarte stelling op te voeren. Na drie pionnen achterstand vond zijn tegenstander het welletjes en gooide de handdoek in de ring. Helaas verloor Maurice Cox aan het derde bord zijn dame door een venijnig vorkje over het hoofd te zien. Gelukkig won Olaus met nauwkeurig spel aan bord 1.

Alle belangstelling ging dus uit naar het laatste bord. Daar speelde Kees Duisterwinkel zijn bijzondere partij. Gedurende het grootste gedeelte van de partij  stond Kees een pion voor, maar breng zo'n minieme voorsprong maar eens tot een goed einde. Tot de laatste seconden speelden beide spelers door. Door tijdnood werden vele fouten gemaakt aan beide zijden, maar geen van beiden wist hier voldoende van te profiteren. Uiteindelijk ging de speler van Lewenborg door zijn tijdlimiet, maar het duurde nog minstens drie zetten voordat Kees Duisterwinkel zich realiseerde dat hij gewonnen had op tijd. He's a strange Kees. Einduitslag: 3-1

Geschreven door: Tom Visser

Gepubliceerd: 12 november 2009

Afgelopen week vond de eerste ronde plaats van de bekercompetitie van de Noordelijke Schaakbond. Vroeger mocht daar alleen het hoogste team van een club aan meedoen maar sinds vorig jaar is elk team welkom. Roden 2 maakte voor de eerste maal gebruik van dit recht. En met succes, want Haren 5 werd verslagen dankzij een overwinning van Willem Jongsma en remises van Bernard Bos, Theo Wolthekker en Jan van Spijker.

Roden 1 is al jaren een gevreesde cupfighter (vorig jaar nog halve-finalist), maar wist dit tegen Assen 2 niet waar te maken. Dit was des te schrijnender, omdat Lieuwe Boskma zonder te spelen al een punt cadeau kreeg doordat zijn tegenstander meer dan een uur te laat achter het bord verscheen. En toen Tom Visser al snel een gewonnen positie bereikte en Dick Dalmolen met een kwaliteit tegen een pion minimaal remise leek te kunnen maken, leek de buit binnen. Daarmee zou het verwachte verlies van Ger Battjes gecompenseerd zijn. Maar het team is dit seizoen collectief uit vorm en ook nu ging het mis. Tom bood zijn tegenstander een ontsnappingsgaatje, waar deze knap gebruik van maakte: remise. Dick liet een pionnenstorm toe, moest materiaal inleveren en verloor. En toen Ger’s tegenstander geen fout meer maakte, bleven we met lege handen achter. Het is dus aan Roden 2 om de beker-eer dit jaar hoog te houden.