Geschreven door: Menno Keizer

Gepubliceerd: 29 november 2022

Enkele uren vóór aanvang van de tiende ronde ontvingen de leden van Schaakclub Roden van hun voorzitter een berichtje dat in het Trefpunt, de speellocatie van de club, de verwarming was uitgevallen. Achttien senioren van de club lieten zich er niet van weerhouden hun wekelijks potje schaak te spelen. Het werd een knus samenzijn, dit keer met zijn allen in het Trefcafé. Na anderhalf uur had Ale Bakker zijn tegenstander Theo Wolthekker op de knieën. Kort daarna kwamen Arend van der Burgh en Jeppe Teensma remise overeen. Dat zou deze avond het enige gelijkspel worden. Want ook de broers Duisterwinkel gingen met lege handen naar huis. Jan verloor van Henk van Bemmel en Kees van Arnout Wegerif. Jan Willem van der Kouwe was te sterk voor Jannie Russchen en Teije Smedinga won van Dirkjan Korenhof. Nieuwkomers van dit jaar Bernard Bos en Coos Boerma gaven hun visitekaartje af door respectievelijk de routiniers Johan Zwanepol en Cees Hageman te verslaan. Nu is Bernard niet een echte nieuwkomer, want hij was enige jaren geleden geruime tijd lid en jeugdschaaktrainer van de club. Als laatste moest Menno Keizer de hand reiken aan Tom Visser, die nog steeds op een verdienstelijke tweede plaats van de ranglijst staat. Al kroop hij afwezige koploper Lieuwe Boskma hiermee wel dichter op de huid. Over kou hebben we deze avond niemand gehoord.

Geschreven door: Arend van der Burgh

Gepubliceerd: 28 november 2022

Attentie!

Vamiddag 28 november bericht ontvangen dat de ketel van de verwariming in het Trefpunt Scheepstra is uitgevallen. Hoewel er hard aan wordt gewerkt om dit ongemak te herstellen, zal het vanavond nog niet gerepareerd zijn. Houd dus rekening met een koude speelzaal, trek warme kleding aan als je komt, of overweeg om het schaken een weekje over te laten gaan. Zegt het voort. 

Geschreven door: Jeppe Teensma

Gepubliceerd: 23 november 2022

Tweemaal per seizoen wordt de interne competitie onderbroken voor een snelschaakavond. Hierbij krijgt elke deelnemer vijf minuten bedenktijd voor de hele partij. Diep en lang nadenken is dus niet mogelijk en dit geeft soms aanleiding tot bizarre situaties. Het per ongeluk spelen met een stuk van de tegenstander, doorspelen terwijl de bedenktijd verstreken is zonder dat de spelers dit opmerken, onreglementaire zetten, het komt allemaal voor. Zo nu en dan wordt de gebruikelijke stilte in de speelzaal verbroken door een wanhoopskreet van een speler die op simpele wijze een belangrijk stuk verliest. Sommige schakers vinden snelschaken helemaal niks, andere vinden dit juist de leukste manier van schaken.

Afgelopen maandagavond startte de eerste ronde van deze competitie. Zoals gebruikelijk deden ook een aantal spelers van Schaakclub Leek weer mee. Elke deelnemer speelt tien partijen met een korte tussenpauze. Pieter Doller van de SC Leek bleek deze avond de sterkste snelschaker, gevolgd door Raoul Suurmeijer en Tom Visser op de tweede en derde plaats. Een opmerkelijke prestatie werd geleverd door Jannie Russchen, de enige vrouwelijke deelneemster. Zij versloeg enkele in de reguliere interne competitie hoger op de ranglijst geplaatste spelers en eindigde keurig in de middenmoot op de ranglijst van de snelschaakcompetitie. Na afloop werd nog aan de bar met deelnemers van beide verenigingen nagekaart over de verrichtingen op het bord. Al met al kon worden teruggezien op alweer een geslaagde avond.

Geschreven door: Jan van Spijker

Gepubliceerd: 16 november 2022

• competitie

In de week dat Roden met een achttal moest spelen tegen Hoogeveen 1 maakten vijf spelers uit ons team gebruik van de regel dat je toch punten kunt krijgt in de interne competitie als je er voor kiest niet twee avonden achter het bord met de 64 velden plaats te nemen. Wat echter de meeste punten oplevert is gewoon winnen en dat is wat Lieuwe Boskma maandagavond deed tegen Ale Bakker. Daardoor sloeg Lieuwe een aardig gat met runner-up Tom Visser. Tom voelde zich al niet al te fit, bleef thuis om krachten te sparen voor de match tegen Hoogeveen maar gaf op de wedstrijddag aan teamleider van Spijker te kennen dat hij naar een vervanger moest gaan kijken. Gelukkig bleek Jan Duisterwinkel hart voor zijn club te hebben en daardoor wist Roden 1 toch met een achttal in Hoogeveen aan te treden. Jan had maandagavond Gijs Hager een gevoelige nederlaag bezorgd maar in Hoogeveen moest hij al na een half uur zijn koning omleggen. Tegenstander Bart Romijn, die waarschijnlijk bij alle clubs in de NOSBO nog eens lid zal worden, maakte met een dame-offer en koningsaanval met de lichte stukken zeer snel een eind aan de toch al niet al te hoog gespannen verwachtingen. Iets anders verging het good-old Johan Zwanepol die twee avonden achter elkaar schaken het leukste van alles vindt. Op maandagavond overkwam hem weer wat al een paar keer eerder was gebeurd. Nadat er even een onderbreking was om de barrekening te betalen omdat het al bijna sluitingstijd was, glipte de concentratie weg en in een zo goed als gewonnen stelling tegen Menno Keizer zette hij een toren op de verkeerde plek om een vrijpion te onderscheppen waarna Menno met de verse dame de hele partij wist te winnen. Op dinsdag, nota bene zijn 86ste verjaardag, nam hij plaats aan het tweede bord tegen een tegenstander met zo’n 300 ratingpunten meer. Dat krachtsverschil gold trouwens die avond voor alle Rodenaren aan alle borden en dat Johan pas als allerlaatste zijn 0 incasseerde toont zijn ongeëvenaarde vechtlust. Daarmee is ook het drama van Hoogeveen vermeld: inderdaad eindigde de tocht naar Zuid-Drenthe met een zelden vertoonde 8-0 nederlaag. En de enige die aanspraak had kunnen maken op het halve puntje van remise was Jan van Spijker die in een Russische verdediging (daar moet een meer passende naam voor verzonnen worden …) het spel wist af te wikkelen naar een eindspel met 6 pionnen elk, met de dames en ongelijke lopers. Voor kenners betekent dat in principe een remise tenzij er ergens nog een val in de stelling te draaien is en dat lukte Jan’s tegenstander waarna met nog een paar seconden op de klok die val niet werd herkend en zo Jan alsnog de dame verloor. Zoals hij zei, al mijn zetten waren goed behalve mijn laatste.

Geschreven door: Arend van der Burgh

Gepubliceerd: 09 november 2022

In de achtste ronde van de interne competitie verslikte Gijs Hager zich in zijn partij tegen Jan Pezij en kon vroeg naar bed. Door een grote onvoorzichtigheid in de opening van de zwartspeler wist Jan de koning van Gijs al vroeg in de avond naar het centrum van het bord te dirigeren en daar mooi mat te zetten. Piet van Dam verschalkte Teije Smedinga en won zijn eerste partij in deze interne competitie. Jannie Russchen wist tegen Dirk Jan Korenhof een dreigend verlies om te zetten in winst en verloor dit seizoen al driemaal niet meer.

In de top van het klassement speelden Raoul Suurmeijer en Richard Matulessy beiden een verliezende partij. De partij van Raoul tegen de nieuwe koploper Lieuwe Boskma bleef lange tijd in evenwicht, maar Raoul kon een goed opgezette aanval van zijn opponent uiteindelijk niet meer verdedigen. Richard mocht tegen Pieter Doller aantreden, moest stevig aan de bak en kwam in het middenspel slecht te staan. Zoals we Richard kennen bleef de sluwe vos lange tijd zoeken naar een laatste strohalm, maar moest met verlies van de partij akkoord gaan.

Verder mooie en belangrijke overwinningen voor Johan Zwanepol, Bernard Bos en Arnout Wegerif. Mark Hoogendijk wist lange tijd sterk partij te bieden tegen Johan, maar miste toch ergens een zet die zijn verlies inleidde. Met zijn winst houdt Johan aansluiting met de top drie. Bernard won in een Hollandse partij knap van Jan van Spijker, Arnout wist concurrent Frits Bosman netjes af te troeven.

Mede doordat Tom Visser deze ronde niet aantrad voert Lieuwe Boskma na acht ronden de actuele ranglijst aan. Bernard Bos is weer helemaal terug van weggeweest. Hij is de beste B-speler en bezet een mooie vijfde plaats. Arnout Wegerif is de beste C-speler van het moment en laat nu negentien schakers  achter zich.

Maandag aanstaande volgt ronde negen. Ons eerste achttal speelt de dinsdag daaropvolgend de uitwedstrijd tegen Hoogeveen.

Geschreven door: Menno Keizer

Gepubliceerd: 01 november 2022

Na twee coronajaren en een week later dan gepland mocht het eerste team van Roden in de NOSBO-competitie aan de bak tegen Het Kasteel uit Coevorden. Nog wat onwennig ging arbiter Arend van der Burgh op zoek naar de reglementen en notatieformulieren, maar gelukkig kwamen die nog ergens onder het stof vandaan. Zowel Roden als Het Kasteel traden aan met drie invallers. Roden leek op papier iets sterker te zijn, maar het gaat er natuurlijk om wat op het bord gepresteerd wordt. Teamleider Jan van Spijker reikte zijn kort geleden uit het ziekenhuis ontslagen tegenstander, invaller Willem Schepers, halverwege de avond de hand, een poosje later gevolgd door Jeppe Teensma die hetzelfde deed tegen invaller Wesley Tabak. Zij oordeelden dat hun stellingen op het bord min of meer gelijk waren. In het bijzonder voor Willem Schepers een knappe prestatie. 1-1
Vervolgens voor Roden twee tegenvallers. Lieuwe Boskma verloor door een onnauwkeurigheid materiaal en moest de eer laten aan Valentijn van der Scheer en Richard Matulessy en Jeffrey ten Velde, brachten een wild tactisch spektakel op het bord, die Jeffrey in zijn voordeel wist te beslissen. Net even wat meer recente wedstrijdervaring, zullen we maar zeggen. 1-3.
Invaller Menno Keizer kon nog iets terugdoen door Luc Deuling te verslaan, die op de 27e zet een toren weggaf. 2-3.
Ward Romeijnders (tegen Stephan Broertjes), Tom Visser (tegen Gerjan ter Wal) en Mark Hoogendijk (tegen Lars Dokter) ondernamen tot het einde van de avond verwoede pogingen om de punten alsnog naar Roden te halen. Het mocht helaas niet baten. Ook hun partijen eindigden in lichte tijdnood in een gelijkspel. Mark deed dat zelfs op spectaculaire wijze. Vijf remises wil niet altijd zeggen dat er niet fel om de punten gevochten is. Eindstand: 3½-4½.
Over twee weken voor de tweede wedstrijd op naar Hoogeveen, die thuis waarschijnlijk een sterker team dan Roden kan opstellen.
Ronde 7 van de interne competitie werd in een andere zaal gespeeld en daar was het met 11 partijen een drukte van belang. Pieter Doller handhaafde zich in de top van het klassement door Arnold Meijster te verslaan en Ale Bakker boekte een knappe prestatie door Raoul Suurmeijer op remise te houden. Hetzelfde deed Amanda Possel tegen Teije Smedinga. Tom Visser staat nog op kop, Mark Hoogendijk voert met een 7e plaats verrassend de B-groep aan en ondanks zijn verlies tegen Bernard Bos leidt Gijs Hager de C-groep.

Geschreven door: Jeppe Teensma

Gepubliceerd: 26 oktober 2022

In het dal van de Ganges in Noordwest India ontstond in de 6e eeuw een soort oerschaak. Het spel bestond uit het nabootsen van een veldslag tussen twee legers. De stukken stelden olifanten, ruiters en soldaten voor. Vanuit India verspreidde het spel zich in de 7e en 8e eeuw naar Perzië. Toen de Arabieren aan het einde van de 7e eeuw Perzië veroverden maakten ze kennis met het schaakspel. De Arabieren waren hartstochtelijke schakers en het spel werd aangeprezen om logisch te leren denken en vooruit te zien. In deze periode werden de eerste schaakboeken geschreven. De Moren brachten het spel naar Spanje en via Italië drong het spel de rest van Europa binnen. In de 12e eeuw werd in alle lagen van de bevolking driftig geschaakt. De kerk was tegen het schaakspel omdat veel op de uitslag van een partij werd gegokt en dit soms eindigde met gewelddadigheden. Het spel werd voor geestelijken verboden. De bisschop van Florence werd betrapt toen hij in een herberg waar hij overnachtte zat te schaken. Ter boetedoening moest het driemaal een aantal psalmen lezen en geld aan de armen schenken. Vanaf de 18e eeuw verspreidde het schaakspel zich verder over de wereld. In de 19e eeuw was de Amerikaanse schaker Morphy wereldberoemd. In 1935 werd Max Euwe wereldkampioen en ontstond in Nederland en enorme belangstelling voor het schaken. Vandaag de dag wordt door miljoenen mensen over de hele wereld geschaakt. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat schaken een goede training voor de hersenen is waardoor waarschijnlijk minder snel ouderdomsverschijnselen optreden. Ook het sociale aspect door lid te zijn van een schaakvereniging kan belangrijk zijn.

Afgelopen maandagavond werd door ca. 30 deelnemers in Trefpunt Scheepstra de zesde ronde van de interne competitie gespeeld. Hierbij werd voor het eerst gebruik gemaakt van de door gastheer Cosis ter beschikking gestelde extra speelruimte. Lieuwe Boskma en Pieter Doller streden om de koppositie. Na de opening stond de koning van Pieter nog in het midden en kon moeilijk een veilige schuilplaats vinden. Dit was het thema in de hele partij. Pieter kreeg tegenspel op de koningsvleugel maar uiteindelijk werd de kwetsbare opstelling van de koning hem fataal. Lieuwe voert nu weer de ranglijst aan. In de partij tussen Tom Visser en Ward Romeijnders kreeg Tom na de opening een wat gedrukte stelling. Na afruilen van een aantal stukken werd dit iets beter. Ward kon echter een toren op de zevende rij plaatsen wat meestal een belangrijk voordeel oplevert. In deze partij was dit niet voldoende voor winst en ontstond een eindspel waarbij Tom drie pionnen en een paard en Ward drie pionnen en een loper had. Ward overschreed echter de bedenktijd en verloor de partij. Deze boeiende partij had een beter slot verdiend. Door deze uitslag komt Tom op de tweede plaats van de ranglijst. Richard Matulessy liet zien dat hij na dertien jaar afwezigheid het schaken nog niet verleerd is. In de partij tegen Jeppe Teensma hadden beide spelers winstkansen maar won Richard uiteindelijk met een mooi uitgevoerde koning aanval.

Geschreven door: Jan van Spijker

Gepubliceerd: 20 oktober 2022

Het was al weer de vijfde ronde en aan de kop van de ranglijst van SC Roden wordt hard gestreden om de koppositie. Johan Zwanepol wist twee gezonde pionnen voor te komen in zijn partij tegen Pieter Doller die dit seizoen meespeelt in Leek en in Roden. Eerst miste Johan een mat in één met stukwinst en later wist Pieter door taai te verdedigen er zelfs nog een remise uit te slepen. Doordat Lieuwe Boskma deze ronde niet speelde en daardoor minder punten pakte nam Pieter dankzij dat zwaarbevochten halve punt zelfs de koppositie over.
Na zijn nederlaag in de derde ronde was Tom Visser erop gebrand om voor een vol punt te gaan tegen Theo Wolthekker. Met een serie logische zetten waarop Tom patent lijkt te hebben wist hij feilloos de samenhang tussen de zwarte stukken te verzwakken om vervolgens zijn stukken binnen te loodsen in de verbrokkelde stelling van zijn tegenstander. Een vol punt was weer binnen.
Na ettelijke jaren van afwezigheid is Richard Matulessy weer terug op de club en inmiddels weer ouderwets op dreef. Deze ronde nam voorzitter Arend van der Burgh het tegen hem op en die wist een voordeel in partij te bereiken maar kwam wel met een gepend paard te zitten. Als hij dat had opgelost was er niet zoveel aan de hand geweest maar Richard wist die penning te benutten door een hele leuke manoeuvre met zijn c-pion en daarmee ging de winst van de partij naar Richard.
Ons nieuwe clublid Edson Antonio lijkt zijn draai aardig te hebben gevonden en wist lange tijd goede zetten te vinden in zijn partij met zwart tegen Jan van Spijker. En die speelde zoals altijd zijn favoriete Koningsgambiet waarbij de witte f-pion wordt geofferd om snel aanvalsspel te krijgen. Edson liet zich daardoor niet overrompelen en moest pas in het middenspel een witte vrijpion toestaan. Gesteund door een goed gepositioneerd paard wist Edson met zijn toren en koning de opmars van die witte pion lang tegen te houden totdat wit met zijn koning de zwarte stelling wist binnen te wandelen. In de kluwen van diverse wederzijdse dreigingen met penningen, paardvorken en tussenschaakjes wist Jan twee zetten dieper te rekenen en zo met een paard en vrijpion meer de winst binnen te slepen.

In de volgende ronde zullen de acht sterkste spelers van Roden hun interne competitie even pauzeren om aan te treden tegen het achttal van Het Kasteel uit Coevorden. Omdat we er veel leden bij hebben gekregen hebben we zelfs extra ruimte in het Trefpunt Scheepstra nodig om alle schakers een prettige speelplek te bieden.

Geschreven door: Arend van der Burgh

Gepubliceerd: 12 oktober 2022

Schaakclub Roden speelt jaarlijks op drie avonden haar rapidcompetitie. Afgelopen maandag was de eerste avond waarbij er vier partijen van twintig minuten per persoon per partij werden afgerond. Met zevenentwintig schakers in het gezellige Trefpunt Scheepstra aan de Brink zijn onze Leekster schaakvrienden ook altijd uitgenodigd. De vrijdag erop volgend bezoeken de Rodenaren Leek. Naast vriendschap is er ook altijd sprake van een gezonde en sportieve rivaliteit.

Onze regerend kampioen Jan van Spijker kon tijdens zijn partijen nog geen potten breken. Een 50%-score is nog onvoldoende om in de top van het klassement mee te doen. Zijn kwaliteit zal blijken als de gehele competitie ten einde is. Aan het einde van de avond bleek de zeer talentvolle Gijs Hager toch enigszins verrassend de competitie aan te voeren. Met Pieter Doller won Gijs alle vier van zijn partijen en werd in de stand gevolgd door een kwartet schakers met een 75% score. Nieuwkomer Piet van Dam blies mooi zijn partijtje mee. Tegen twee kampioenskandidaten kwam hij nog tekort, maar met twee mooie overwinningen nestelde Piet zich netjes in de middenmoot van de competitie. Komende week zetten we de reguliere interne competitie weer voort.

Geschreven door: Jeppe Teensma

Gepubliceerd: 05 oktober 2022

Schaakclub Roden mag zich sinds de start van de competitie in september verheugen over de aanmelding van 8 nieuwe leden. Dit is zeer opvallend omdat de meeste schaakverenigingen in Nederland te kampen hebben met ledenverlies. Vaak worden de kosten voor huur van een speelruimte voor de overgebleven leden te hoog en moet opheffing of fusie met een andere vereniging worden overwogen.

Het ledental van de SC Roden schommelde de afgelopen jaren tussen de 30-35 leden. De beschikbare ruimte in prachtige pand Trefpunt Scheepstra was voor de vaak goed bezochte clubavonden voldoende. De nieuwe situatie noopte het bestuur in overleg met Cosis, de beheerder van het pand, te onderzoeken of meerdere ruimten voor het schaken beschikbaar kunnen komen. Door de zeer welwillende opstelling van Cosis is dit gelukt en kunnen tot grote voldoening van alle leden de schaakactiviteiten in dit mooie pand worden voortgezet. Ook bij bezoekende schaakverenigingen in de externe competitie wekt de goed geconserveerde bouw van deze historische dorpsschool vaak bewondering.

In de vierde ronde van de interne competitie waren aan het einde van de avond tegen 23.30 uur nog drie partijen niet afgerond. In de partij om de koppositie tussen Johan Zwanepol en Lieuwe Boskma bouwde Johan een stevig centrum op en begon Lieuwe een koningsaanval. Toen deze aanval vastliep leek Johan goede winstkansen te hebben. Beide spelers kwamen in tijdnood met als gevolg vele fouten die door de omstanders met verbazing werden bekeken. Johan maakte de laatste fout en verloor de partij ondanks een betere stelling. De uitspraak die de bekende grootmeester Jan Hein Donner ooit deed “schaken is een spel met veel verdriet” is hier aardig van toepassing. Menno Keizer en Jan van Spijker kwamen in een eindspel terecht met groepjes pionnen aan zijkanten van het bord. Menno bezat hierbij een loper en Jan een paard. Meestal heeft de speler met de loper in dit soort stellingen de beste winstkansen. Menno liet een pion tot dame promoveren en stond gewonnen. Hij gaf echter door onnauwkeurig spel Jan de gelegen ook een dame te halen en moest om winstkansen te behouden de dames ruilen. Door een betere positie van de koning nabij zijn pionnen wist Menno de partij alsnog te winnen. Een derde partij die nog liep was tussen Jannie Russchen, de enige vrouwelijke schaakster, en Teije Smedinga. Jannie verdedigde een mindere stelling zeer taai maar moest uiteindelijk door materiaal overwicht van Teije de vlag strijken.