'n Bok in EEN
- Geschreven door: Frans van Doorn
'n Bok in Eén
Zo omschreef Lieuwe de blunder van Tom Visser tegen Theo Wolthekker toen eerst genoemde zijn paard zo maar weg gaf en kon opgeven. Ja zo gaat het, niet voor iedereen is het schaakjaar even florissant gestart.
Maar ook Lieuwe tastte tegen Johan Zwanepol goed mis toen hij een vrij voor de hand liggende verdedigingszet niet deed, na een gelijk opgaande strijd. Johan zocht al snel met de witte stukken de aanval en Lieuwe wist zich lang goed te verdedigen. Na de genoemde verdedigingsfout ging het snel bergafwaards met Lieuwe's positie en trok Johan aan het langst eind. Hierdoor is hij opgeklommen naar de derde plaats. Lieuwe houdt ondanks dit verlies zijn tweede plek en zonder zelf te spelen blijft Ward de ranglijst aanvoeren.
In de partij van Theo Wolthekker en Tom Visser viel veel te genieten van allerlei taktische en positionele wendingen. De afloop is bekend. Tom is nu vierde in het klassement en Theo is opgeklommen naar de zesde plaats.
Henk van Bemmel speelde een sterke partij tegen Ruurd Kunnen. Hij offerde zelfs een dame tegen een toren om een vrijpion naar het promotieveld te brengen. Ruurd zocht en vond een geitenpaadje naar remise. Daar had Henk niet meer op gerekend. Met minder dan één minuut op de klok werd hij zo verrast dat hij in een verloren stelling verzeild raakte.
Jan Duisterwinkel speelde een solide remise tegen Arnold Meijster nadat Jan de door hem gevreesde openingstrucs van zijn tegenstander had weten te omzeilen. Arnold blijft hier door op de zevende plaats als best geplaatste B-speler en Jan is met zijn zeer verdienstelijke achtste plaats veruit de beste C-speler.
Derk Holman, onze nestor, liet met een prachtig opgezette en goed berekende aanval zijn tegenstander Bob van Maanen in het zand bijten. Dirkjan Korenhof wilde tegen Cees Hageman meer dan zijn stelling kon verdragen. Er vielen gaten in zijn verdediging en Hageman strafte dit bekwaam af.
Jeppe Teensma kwam tegen Arend van der Burgh al vroeg veel beter te staan. Arend wist zich goed te verweren door voortdurend dreigingen te scheppen en de stelling te compliceren. Jeppe miste enkele goede mogelijkheden tot winst maar wist uiteindelijk met een vrijpion meer de partij te winnen.
Jannie Russchen liet zich tegen Leen van der Heiden de kaas van het brood eten door zomaar in een veel betere stelling haar dame weg te geven. Olaus Diebrink profiteerde bekwaam van een grove verdedigingsfout van Frans van Doorn en Kees Duisterwinkel wist met aanvallend spel Frits Bosman op remise te houden.
Ward herfstkampioen
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
Ward Romeijnders is herfstkampioen geworden. In de laatste ronde voor het kerstreces speelde hijzelf niet. De achtervolgers konden daardoor dichterbij komen, maar net niet genoeg.
Het competitiesysteem bepaalt dat je punten krijgt als je niet speelt. Het is zelfs zo dat hoe hoger je staat, hoe meer “afwezigheidspunten” je krijgt. Sommige mensen vinden dat raar. Het alternatief, geen punten bij afwezigheid, is echter niet bevredigend, omdat afwezigheid dan gelijk zou staan aan verlies. Daarom hebben we afgesproken dat je 1/3 van je waardering (kolom “wrde” in de ranglijst) krijgt bijgeschreven als je hebt afgezegd, en 2/3 als je niet kon spelen omdat je voor de club op pad was. Het gevolg is dat je iemand die afwezig is, niet snel inhaalt. Degenen die nu razend geïnteresseerd zijn geraakt in het competitiesysteem, verwijs ik naar de afdeling “Info voor leden” op deze website.
Ward was er dus niet (met goede reden), en Lieuwe Boskma en Tom Visser hadden daardoor de kans om dichterbij te komen. Lieuwe won een spannende partij van Menno Keizer. Menno heeft een paar weken niet intern gespeeld, maar dat was niet te merken. Lieuwe offerde een pionnetje in het Scandinavisch, een gevaarlijke variant als je dat pionnetje probeert te houden. Menno gaf het wijselijk terug en kreeg een veelbelovende stelling. De strijd ging op en neer totdat Menno in een eindspel met gelijke lopers en een pion minder zijn pionnen op de verkeerde kleur liet staan. Maar of hij de partij had kunnen redden, weet ik niet. Lieuwe staat nu een fractie achter Ward op de tweede plaats. Ook Tom heeft nog maar een kleine achterstand. Hij versloeg Jan Duisterwinkel die lange tijd goed stand hield, maar ten onder ging aan een vrijpion op de zevende rij. De komende weken zal de strijd om de koppositie vooral tussen Ward, Lieuwe en Tom gaan.
In de stand in de B- en C-groep is niets veranderd. Arnold Meijster blijft de B-groep aanvoeren. Ale Bakker zag zijn achterstand groter worden door verlies tegen Ruurd Kunnen. Ook Jeppe Teensma kwam niet dichterbij. Hij ging in de slotfase van zijn partij tegen Johan Zwanepol aan de spanning ten onder. En hij stond zo goed … Johan had nog maar een minuut. Ervaren als hij is, raakte hij niet in paniek, maar deed geconcentreerd en in een vlot tempo zijn zetten. Doordat hij er met elke zet tien seconden bij kreeg, bleef zijn klok steeds op ongeveer een minuut staan. Jeppe bood remise aan, herhaalde dat aanbod nog maar eens, want misschien had Johan het niet gehoord, en hij veroverde zelfs een pion. Maar Johan bleef kleine en grotere dreigingen creëren. Je zag Jeppe kapot gaan. De stelling ging open en Johan sneed er met zijn loper op de lange diagonaal dwars doorheen. Een indrukwekkende winstpartij.
Jan Duisterwinkel blijft, ondanks zijn nederlaag tegen Tom Visser, ruim aan de leiding bij de C-spelers. Zijn naaste achtervolgers, Jan Pezij en Peter Slaman, speelden tegen elkaar. Deze heren doen het de laatste weken erg goed en het beloofde een spannende partij te worden. Jan en Peter bleken tegen elkaar opgewassen. Hoewel de partij zeker niet saai was, hielden zij elkaar perfect in evenwicht.
Ach, er was weer zoveel te zien. Zoals de partij tussen de twee beste aanvalspelers van de club, Dick Dalmolen en Theo Wolthekker. Ze probeerden het wel, maar tegelijkertijd hielden ze beiden de deur dicht. De beste aanvallers zijn de beste verdedigers. Het was een raar gezicht om Theo zonder dame te zien spelen. Remise was het logische resultaat. En dan was er de partij tussen Bob van Maanen en Jan Willem van der Kouwe. De kansen waren over en weer waren gegaan en in het eindspel dat daarna ontstond had Jan Willem een dame en een toren en Bob een dame en drie verbonden vijpionnen. Het werd remise door eeuwig schaak. Het leek Jan Willem verstandig geen ijzer met handen te willen breken, maar als hij geen schaak was blijven geven, had Bob het wel gedaan.
Veel moois op rustige clubavond
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
Terwijl de mannen van het tweede helemaal naar Valthermond waren gegaan om daar een stevige overwinning te boeken, heerste er in ons Trefpunt een rustige en gelaten sfeer. De geldkist was zoek, zodat we onze consumpties niet konden betalen, maar omdat de sleutel van de drankenkast in het geldkistje zat, waren de alcoholica niet bereikbaar, zodat het consumptiepeil, en dus ook het besteedde bedrag, niet die gigantische hoogten bereikten als we gewend zijn.
Dus werd er flink geschaakt. Zelf heb daar overigens niet erg veel van meegemaakt. De opening van mijn partij tegen Theo Wolthekker is min of meer buiten mijn actieve bewustzijn verlopen, en ik werd pas wakker toen Theo met een paar geniale zetten mijn koning mat zette. “Jij kwam niet goed uit de opening”, onderwees Theo, “jouw stukken konden nergens naar toe. Daardoor had ik vrij spel op de koningsvleugel”. Daar had-ie groot gelijk in. Zijn 17e zet was geniaal en de 20e was ook heel sterk: mat of dameverlies. Voor Theo was dit een welkome overwinning die de bittere smaak van zijn nederlaag in de NOSBO-wedstrijd tegen Middelstum enigszins verdreef. Hij kan het wel! Zelf kon ik even geen schaakstuk meer zien en ik ben naar huis gegaan om naar een aflevering van Midsummer Murders te kijken. Of een andere politieserie - daar wil ik vanaf zijn. Hierdoor heb ik wel veel moois gemist.
Hoewel, mooi? Dat hangt er sterk van af aan welke kant van het bord je zit. Collega Frans van Doorn speelde een goede partij tegen Tom Visser. Hij kwam voordelig uit de opening. Maar Tom verdedigde zich heftig en het ging lange tijd gelijk op, totdat Frans omstreeks de 30e zet werd afgeleid, een blunder maakte en verloor. Welk moois heb ik gemist, Frans?
Peter Slaman hield Johan Zwanepol op remise. Dat mag een verrassing worden genoemd. Johan kan vast precies uitleggen waar hij het beter had kunnen doen, maar alle lof voor Peter. Hij heeft in september het clubschaken weer opgepakt en zijn resultaten vertonen een stijgende lijn. In de eerste drie ronden verloor hij, toen volgden drie remises en daarna vier overwinningen. En nu dus remise tegen Johan. De gevestigde orde houdt zijn hart vast: waar houdt dat op?
De drie koplopers hebben gewonnen. Tom Visser heb ik al genoemd. Ward Romeijnders versloeg Henk van Bemmel en Lieuwe Boskma was te sterk voor Jan Pezij. Ward gaat nu aan de leiding, Lieuwe is tweede en Tom derde. Dan een tijdje niets en daarna Johan en Henk. De rest van de A-spelers volgt op eerbiedige afstand.
De koplopers in de B-groep speelden allen in Valthermond, zodat daar niets is veranderd. Arnold Meijster blijft eerste. Jan Duisterwinkel die de hoogst geplaatste C-spelers was, deed ook mee met het tweede en is nog steeds de hoogst geplaatste C-speler. Door de nederlagen van Frans van Doorn en Jan Pezij is zijn positie verder verbeterd.
Jeppe Teensma drukte Frits Bosman geleidelijk van het bord. Arnout Wegeriff speelde sterk tegen Cees Hageman en wist een remise uit het vuur te slepen. We waren blij Derk Holman weer aan het bord te zien. Jannie Russchen vond het ook leuk, hoewel zij het slachtoffer werd van de nog steeds goed spelende nestor van de club. De partij tussen Jan Willem van der Kouwe en Tije Smedinga eindigde na spannende strijd in remise. Kees Duisterwinkel toonde zijn talent tegen Bob van Maanen.
O ja, nog even dit: het tweede staat nu tweede in de NOSBO. Dat geeft een fijn gevoel na het rampjaar 17/18.
Winnen went snel
- Geschreven door: Jan van Spijker
Zowaar is hun eerste winst geen unicum gebleken
Want het tweede speelde gisteren in Valthe echt bekeken:
Binnen een kwartier heeft Arnold het eerste punt al binnen
en Jan van Spijker weet snel met een koningsgambiet te winnen
Jan Duisterwinkel neemt daarna met een puntendeling genoegen
dus 2,5 punt binnen , bord 4 en 6 staan goed, alleen Ale zit te zwoegen
De tijd tikt door, Mark staat gewoon goed met 2 extra pionnen,
Olaus heeft een gedekte vrijpion en is zijn slotoffensief begonnen.
Ale komt nu helemaal klem en ja, Mark heeft het eerste punt gewonnen
Het is nu over voor Ale, door zijn vechtlust was hem meer gegund
en inderdaad haalt Olaus als laatste het volle punt.
Weer verlies voor Roden 1
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
Ons eerste is bezig met een moeilijk seizoen in de Hoofdklasse A van de NOSBO. In de derde ronde ging ook de wedstrijd tegen Middelstum verloren. Het was een kleine nederlaag, net zoals in de eerste ronde tegen Bedum, maar hij kwam hard aan. Stiekem was gehoopt op een kleine overwinning. De redenering was dat wij aan de hoogste borden de stand gelijk zouden houden, en dat aan de lagere borden kon worden gescoord. Maar zo ging het niet. Aan de eerste vier borden werd de score 2½-1½ voor Roden, maar aan de vier laagste borden werden teveel punten ingeleverd: 1-3, waardoor de uitslag 3½-4½ in het voordeel van Middelstum werd.
Hoe zuur deze uitslag ook is, als er een neutrale toeschouwer in de zaal was geweest, had hij of zij genoeg gehad om van te genieten. De wedstrijd begon slecht voor ons, toen Menno Keizer een geniepig valletje over het hoofd zag en een loper verloor. Ook Jeppe Teensma verloor materiaal. Het was maar een pion, maar zijn stelling zag er niet goed meer uit. En Theo Wolthekker had na een opportunistische opening grote problemen om zijn stukken in het spel te brengen. Tom Visser was echter als eerste klaar. In een spannende stelling die er goed voor hem uitzag, vond zijn tegenstander een prachtige zet waardoor de bordjes geheel werden verhangen. 1-0 voor Middelstum. Het werd 2-0 doordat Jeppe zijn hopeloze stelling opgaf. Lieuwe Boskma was op bord 4 opgesteld om hem de kans te geven zijn reeks nederlagen van de laatste weken te doorbreken. Dat lukte. Hij bracht een geweldige aanval op de koning van zijn tegenstander op het bord die hij bekroonde met een fraai loperoffer. Nadat Ruurd Kunnen een tamelijk emotieloze remise had gespeeld, trok Ward Romeijnders aan het eerste bord de stand gelijk. Hij deed dat zoals we op grond van het ratingverschil mochten verwachten. Na de opening stond het ongeveer gelijk, waarna Ward langzaam beter kwam te staan om in het vroege eindspel toe te slaan. Dat heet een soepele overwinning. Theo slaagde er niet meer in om zijn partij te redden. Omstreeks de 25e zet stonden zijn paard en toren nog onbewegelijk op g8 en h8 en hij had grote problemen met een penning van zijn loper op de e-lijn. Toen hij eindelijk uit de wurggreep van tegenstander los leek te komen, stond hij verloren. Henk van Bemmel zorgde weer voor een gelijke stand. In het middenspel leek hij over zijn tegenstander heen te walsen en hij was twee pionnen voor komen te staan. Misschien was dat optisch bedrog, want Henks voordeel leek enige tijd later te zijn verdampt. Maar hij had nog steeds een pion meer en ruimtevoordeel. Het eindspel trok hij overtuigend naar zich toe. De stand was 3½-3½ en alleen Menno was nog bezig. Voor de loper die hij op de 15e zet had verloren, had hij twee pionnen, waaronder een vrijpion, teruggekregen. Helaas gingen die pionnen verloren, maar Menno bleef doorvechten. Hij bleef loeren op een ontsnappingsmogelijkheid. Zijn tegenstander viel echter niet in slaap, neutraliseerde de gevaren en dwong Menno op de 75e zet tot overgave.
In de 11e ronde van de interne competitie bewees Jan Duisterwinkel nog steeds in goede vorm te zijn. Na zijn overwinning in de vorige ronde tegen Lieuwe Boskma wist hij nu in een tumultueuze slotfase Dick Dalmolen op remise te houden. Jan had een pion op promoveren staan, maar moest rekening houden met een mataanval. Bovendien zat hij in tijdnood. Hij bleef vrij nutteloze schaakjes geven die hem alleen maar meer tijd kostten. Toen Dick een ondoordachte zet deed, zag Jan in zijn zenuwen niet dat hij de pion met schaak kon laten promoveren. Dat kostte hem de zege. Onder druk van de tijd nam hij genoegen met remise - zwaar bevochten maar verdiend. Ale Bakker hield lang stand tegen Johan Zwanepol die echter bekwaam profiteerde van de verzwakte pionnenstructuur van Ale en na lange strijd wist te winnen. Kees Duisterwinkel moest zijn meerdere erkennen in Mark Hoogendijk die een goed opgezette aanval met winst bekroonde.
Jan Pezij kreeg met degelijk spel Cees Hageman op de knieën en Arend van der Burgh liet het met de witte stukken in de opening afweten tegen Frans van Doorn die er met de winst van door ging. DirkJan Korenhof overspeelde Arjen van der Zee in een goed opgezette partij en last but not least was er de tweede en meer dan verdiende overwinning van Jannie Russchen dit seizoen. Tegen Jan Willem van der Kouwe wist Jannie haar stellingvoordeel te benutten.
Door de wedstrijd van het eerste team tegen Middelstum waren er geen wijzigingen aan de top van het klassement. Ward Romeijnders staat eerste, Lieuwe Boskma tweede en Tom Visser derde. Zonder zelf te spelen blijft Arnold Meijster met een 7e plaats de beste B-speler. Jan Duisterwinkel blijft de hoogst geplaatste C-speler, Cees en Frans volgen op afstand.
Weer een wisseling aan de top
- Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn
De spanning in de interne competitie is nog lang niet geweken. In de tiende ronde moest Lieuwe Boskma de eerste plaats die hij vorige week op Tom Visser had veroverd, alweer afstaan. Ward Romeijnders is de nieuwe lijstaanvoerder. Het was de altijd gevaarlijke Jan Duisterwinkel die Lieuwe op een nul trakteerde. De toen nog lijstaanvoerder had een veelbelovende stelling opgebouwd, maar verprutste die door een vreselijke blunder. Blunders; het overkomt de beste spelers en het went nooit.
Ward bezorgde Tom in een zeer consequent gespeelde partij diens tweede opeenvolgende nederlaag. Zijn voorsprong op Lieuwe bedraagt slechts een paar puntjes. Tom en Henk van Bemmel volgen op gepaste afstand. Johan Zwanepol en Ruurd Kunnen klommen naar de vijfde en de zevende plaats door winstpartijen tegen respectievelijk Theo Wolthekker en Jeppe Teensma. Tussen hen in staat Arnold Meijster als hoogst geklasseerde B-speler. Arnolds voorsprong op Ale Bakker en Jan van Spijker is evenwel niet erg groot. Mark Hoogendijk verzuimde zijn achterstand te verkleinen door tegen Frans van Doorn niet verder te komen dan remise. In de opening kreeg Mark alle kans om Frans onder de voet te lopen maar hij verzuimde te profiteren. Uiteindelijk moest hij nog hard vechten voor de overigens verdiende remise. Arend van der Burgh (remise tegen Kees Duisterwinkel), Olaus Diebrink en Jeppe Teensma hebben inmiddels een flinke achterstand op Arnold opgelopen.
Jan Duisterwinkel staat eerste in de C-groep met een behoorlijke voorsprong op een achtervolgend vijftal dat wordt aangevoerd door Jan Pezij. Onder hen ook Peter Slaman die won van Bob van Maanen en Cees Hageman die te sterk was voor Jan Willem van der Kouwe.
Het is spannend aan de top
- Geschreven door: Frans van Doorn en Ruurd Kunnen
In de negende ronde van de interne competitie slaagde Henk van Bemmel er met een goed voorbereide opening in koploper Tom Visser zijn eerste nederlaag van dit seizoen te bezorgen. Daarvoor had hij wel enige hulp van zijn tegenstander nodig. Tom miste in het middenspel na een mooie gelijk opgaande strijd een vrij eenvoudige verdedigingszet. Dat kostte hem een stuk en toen de tijdnood ook nog een rol ging spelen moest hij zijn meerdere erkennen in Henk.
Met de zwarte stukken nam Lieuwe Boskma het op tegen Jeppe Teensma die weer de opening speelde waar hij zo vaak succes mee heeft. Dit keer echter niet. Lieuwe verzon aan het bord een weerlegging met een knap stukje positieschaak. Door dit resultaat volgt hij Tom op als koploper, overigens met zeer kleine voorsprong. Het blijft de komende tijd spannend aan de top!
Opvallend was de partij tussen Henk Kouwenberg en Jan Willem van der Kouwe. Henk truukte zijn tegenstander in de opening en als toeschouwer gaf ik weinig meer voor de kansen van de zwartspeler. Maar Jan Willem liet zien dat hij met de stukken die hij nog had beter uit de voeten kon dan zijn tegenstander die achteraf te kennen gaf dat hij blij was met remise. Een fraaie prestatie van Jan Willem die meer dan 30 jaar niet heeft geschaakt en nu steeds beter spel laat zien. Voor de koppositie in het klassement was ook de partij tussen Johan Zwanepol en Ruurd Kunnen van belang. Het werd een lang en moeizaam gevecht vooral voor Kunnen die zichzelf wat in de weg zat toen hij uit angst voor een blunder in naderende tijdnood een tactisch remiseaanbod van Johan accepteerde.
De eerste teamwinst in meer dan een jaar voor het tweede
- Geschreven door: Jan van Spijker
Roden 2 -Haren Oostermoer 2 : 3,5-2,5
Als je deze kalme uitslag ziet verwacht je niet dat we ons deze schaakavond nog wel een lange tijd zullen herinneren. Om iets van het toch wel spectaculaire verloop te kunnen overbrengen aan de lezer dezes moeten we beginnen met mijn partij aan bord 1 tegen Harry Gielen, mij in rating veruit de baas. In een variant van de Siciliaan waarin ik al eens eerder verdwaald ben ( een ezel stoot zich in het gemeen...) kwam ik zodanig in de knel dat ik zowaar een spectaculaire uitweg bedacht. Na de nodige geforceerde slagenwisselingen verloor ik echter een hele loper op f6 die ik niet terug kon nemen omdat mijn pion op g6 werd gepend door een fraai gepositioneerde witte dame op de g-lijn. Wat restte was een degelijk afgewikkelde doorbraak van wit en zo tegen half tien zaten de stukken in het doosje. 0-1. Nog geen 10 minuten later kwam Arnold op bord 5 bij me langs die me toevertrouwde dat hij wel kon opgeven door een blunder waardoor zijn hele stelling kon worden opgerold. Zijn tegenstander zag de fout, deed de gevreesde zet, en bood een meteen geaccepteerde remise aan, tot verbijstering van Arnold en regelrechte consternatie van zijn toegesnelde teamgenoten. Dat hij het fout zag bevestigde Fritz door de stelling met +7 te waarderen. Maar dus toch nog een halfje: 0,5-1,5. Aan de overige borden was het beeld wisselend: Ale op 3 had een waanzinnig gecompliceerde stelling met veel dreiging richting zijn tochtige koningsstelling en leek het te verliezen, evenals Arend op 4 die volledig omsingeld werd door torens, paard, dame en pionnen. Het leek een kwestie van tijd dat onze achterstand nog groter zou worden. Olaus op 6 had iets dat hartstikke remise leek te worden en slechts Jan D op 2 had ruim voordeel nadat hij zijn tegenstander een paard en pion had weten te ontfutselen. Op dat moment ging Jan's telefoon af en ontstond er enige commotie door een winstclaim door Harry Gielen die door zijn vrije tijd als teamleider leek te fungeren. Jan's tegenstander, teamleider Atze Dijkstra vond dat wat te gortig voor een verloren stelling en stelde remise voor. Over de telefoonclaim werd pas later duidelijk dat die onterecht is volgens de Nosbo-reglementen maar op dat moment werd die door ons als juist beschouwd. Jan natuurlijk sneu en we zagen onze laatste winstkans op dat moment verdampen : 1-2. Maar plots kwam de omslag en ging de tegenstander van Arend in een ontzettend gecompliceerde stelling pardoes door zijn klok, omdat hij nog op een extra kwartier na 40 zetten rekende, en werd het zowaar 2-2. Eens te meer bleek dat kennis der reglementen het verschil kan maken.
Ale lag inmiddels zwaar onder vuur doordat de witte torens en dame zijn stelling aan stukken scheurden en op dat moment kwam Olaus langs om te vragen of hij remise kon overeenkomen omdat alles in evenwicht leek. Dat leek me op dat moment echt niet verstandig en dus vroeg ik hem rustig door te spelen omdat ik ook vond dat hij iets actiever stond. En zowaar, nog maar 4 of 5 zetten later liet zijn tegenstander zomaar een paardvork toe die hem een volle dame kostte: 3-2 !
En onze harten sprongen op toen Ale's tegenstander zich ergens leek te vergalopperen, miste Ale zowaar een hele toren die hem werd aangeboden, en toen de stofwolken opgetrokken waren resteerde een toreneindspel met 3 pionnen elk, waarvan Ale een verre vrije zodat hij op winst kon spelen.
Dat zijn tegenstander er nog remise van wist te maken door op welhaast magische wijze ook nog een verre vrije te creëren vonden we uiteindelijk niet eens zo erg.
Eindelijk een teamwinst na het hele vorige seizoen te hebben verloren.
Roden 1 verliest van Leek
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
De Hoofdklasse is dit seizoen zwaarder dan ooit doordat teams nu ook KNSB-spelers mogen opstellen. Daardoor zijn er sterke teams bijgekomen en hebben de traditionele “Promotieklasseteams” (zoals de Hoofdklasse tot vorig seizoen heette) het moeilijk. Zo verloor Bedum, dat in de eerste ronde nog van Roden had gewonnen, met 8-0 van SISSA 1 dat een teamrating van rond de 2100 heeft. Van der Linde heeft met 7-1 van dit team verloren. Ons eerste staan nog zware wedstrijden te wachten ... Maar eerst spelen wij op 26 november thuis tegen Middelstum. Dat is een wedstrijd die gewonnen kan worden.
Ondoorgrondelijkheid en gezelligheid in de rapidcompetitie
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
Johan Zwanepol heeft de leiding genomen in de rapidcompetitie. Op de eerste speelavond won hij al zijn partijen! Datzelfde deed gastspeler Adrian Kuiper van schaakclub Leek, maar die heeft maar drie van de vier ronden meegedaan. Eerder op de avond speelde hij zijn partij vooruit tegen Theo Wolthekker voor de match Leek 1 - Roden 1 van vrijdag a.s. Met succes, want hij heeft gewonnen.
Op de gedeelde derde plaats staan Tom Visser en Ruurd Kunnen. Beiden verloren één partij en wel tegen Johan. Dat geeft diens eerste plaats extra glans.
In de eerste ronden leek Derk Holman de held van de avond te worden. Hij had geen medelijden met de twee andere gastspelers uit Leek, Frans Huisman en Tije Smedinga. Ook Ruurd had zijn handen vol aan onze nestor. Pas in de laatste ronde sloeg de vermoeidheid onverbiddelijk toe en ging hij tegen Tom kansloos ten onder.
Drie uit vier hebben ook Jeppe Teensma en Arnold Meijster gehaald. Vanwege hun lagere weerstandspunten staan zij met deze mooie score onder Jan Duisterwinkel en Lieuwe Boskma die 2½ punt uit vier partijen hebben gescoord. Het lijkt niet eerlijk, maar het klopt vast wel. De wegen van het Keizersysteem zijn soms ondoorgrondelijk, en voor iedereen gelijk. Ook Theo Wolthekker, Henk Kouwenberg en Ale Bakker staan lager op de ranglijst dan op grond van hun ongewogen score verwacht zou worden. De ondoorgrondelijkheid van het Keizersysteem blijkt helemaal uit de positie van Bob van Maanen. Bob is de rode lantaarndrager geworden. In vier ronden heeft hij een half punt gehaald. Boven hem staan echter maar liefst drie spelers die al hun partijen hebben verloren.
Jan Duisterwinkel en Lieuwe Boskma speelden remise tegen elkaar en verloren beide van Adrian. Logisch dus dat zij vrijwel gelijk staan. Jan van Spijker heeft twee van zijn drie partijen gewonnen. De vierde ronde heeft hij overgeslagen. Ook Theo heeft 2 uit 3 gescoord. De eerste ronde moest hij verstel laten gaan om de partij tegen Adrian Kuiper vooruit te spelen en in de tweede ronde moest hij tegen …. Adrian Kuiper. En weer moest Theo zijn meerdere in hem erkennen. Ale speelde remise tegen Henk Kouwenberg en won van Bob van Maanen en Frits Bosman. Met zijn 2½ uit 4 staat hij vlak onder Cees Hageman die 2 uit 4 heeft. Die had dat te danken aan zijn winst tegen Jan Pezij, waarin hij het vege lijf redde met de originele zet Pf6-d4.
Bob heeft zoals gezegd één remise gescoord. Het is een halfje om te koesteren, omdat hij het heeft ontfutseld aan Arend van der Burgh, zeker niet de eerste de beste. Arend haalde nog een half punt tegen Frans van Doorn en daarmee was voor hem de pijp leeg. Frans had het genoegen te winnen van Jan Willem van der Kouwe, die helaas op deze eerste rapidavond van het seizoen niet aan scoren is toegekomen. Jan Pezij en Dirkjan Korenhof wonnen hun partij in de eerste ronde. In het relatief zware programma dat voor hen volgde, konden zij hun totaal echter niet uitbreiden.
Jannie Russchen bleef ook op de nul steken. De enige vrouw van onze club laat iedere speelavond zien waar het bij ons eigenlijk om gaat: de gezelligheid onder elkaar, het spelplezier en de verrukking over de mooie combinaties die je in een schaakpartij kunt tegenkomen, zijn belangrijker dan de puntjes op de ranglijst.