Schaakclub Roden mag zich sinds de start van de competitie in september verheugen over de aanmelding van 8 nieuwe leden. Dit is zeer opvallend omdat de meeste schaakverenigingen in Nederland te kampen hebben met ledenverlies. Vaak worden de kosten voor huur van een speelruimte voor de overgebleven leden te hoog en moet opheffing of fusie met een andere vereniging worden overwogen.

Het ledental van de SC Roden schommelde de afgelopen jaren tussen de 30-35 leden. De beschikbare ruimte in prachtige pand Trefpunt Scheepstra was voor de vaak goed bezochte clubavonden voldoende. De nieuwe situatie noopte het bestuur in overleg met Cosis, de beheerder van het pand, te onderzoeken of meerdere ruimten voor het schaken beschikbaar kunnen komen. Door de zeer welwillende opstelling van Cosis is dit gelukt en kunnen tot grote voldoening van alle leden de schaakactiviteiten in dit mooie pand worden voortgezet. Ook bij bezoekende schaakverenigingen in de externe competitie wekt de goed geconserveerde bouw van deze historische dorpsschool vaak bewondering.

In de vierde ronde van de interne competitie waren aan het einde van de avond tegen 23.30 uur nog drie partijen niet afgerond. In de partij om de koppositie tussen Johan Zwanepol en Lieuwe Boskma bouwde Johan een stevig centrum op en begon Lieuwe een koningsaanval. Toen deze aanval vastliep leek Johan goede winstkansen te hebben. Beide spelers kwamen in tijdnood met als gevolg vele fouten die door de omstanders met verbazing werden bekeken. Johan maakte de laatste fout en verloor de partij ondanks een betere stelling. De uitspraak die de bekende grootmeester Jan Hein Donner ooit deed “schaken is een spel met veel verdriet” is hier aardig van toepassing. Menno Keizer en Jan van Spijker kwamen in een eindspel terecht met groepjes pionnen aan zijkanten van het bord. Menno bezat hierbij een loper en Jan een paard. Meestal heeft de speler met de loper in dit soort stellingen de beste winstkansen. Menno liet een pion tot dame promoveren en stond gewonnen. Hij gaf echter door onnauwkeurig spel Jan de gelegen ook een dame te halen en moest om winstkansen te behouden de dames ruilen. Door een betere positie van de koning nabij zijn pionnen wist Menno de partij alsnog te winnen. Een derde partij die nog liep was tussen Jannie Russchen, de enige vrouwelijke schaakster, en Teije Smedinga. Jannie verdedigde een mindere stelling zeer taai maar moest uiteindelijk door materiaal overwicht van Teije de vlag strijken.