Ruurd blijft goed volgen.
In de 25e ronde van de interne competitie waar we ons weer op een hoge opkomst konden verheugen, deed Lieuwe Boskma goede zaken. In een vakkundig gespeeld eindspel troefde hij met de zwarte stukken Jan Duisterwinkel af die overigens zeer goed partij bood. Hij liet weer eens zien dat hij als hoogst geplaatste speler van de C-poule niet zomaar op de 9e plaats van de ranglijst staat.
In een spectaculaire partij tegen Henk van Bemmel waar winst en verlies per zet mogelijk was, moest Tom Visser na een enerverend tijdnood duel berusten in remise waar hij gezien het verloop van de partij uiteindelijk goed mee weg kwam. Hij staat nu op de derde plaats maar ziet de afstand op de koploper groter worden.
Het is altijd spijtig als je tegenstander na de partij even heel snel laat zien hoe je minimaal remise had kunnen maken in plaats van te verliezen. Dit overkwam Jan van Spijker tegen Ruurd Kunnen.
Er was ook een hele gelukkige schaker deze avond namelijk Ale Bakker. Zijn tegenstander Cees Hageman overzag in het middenspel “Een mat in twee zetten”, gaf vervolgens een toren weg en moest al snel enigszins gedesillusioneerd opgeven. De één zijn geluk kan de ander zijn pech zijn of omgekeerd. Door deze meevaller blijf Ale met zijn 7e plaats nog altijd de best geplaatste speler van de B-poule.
Theo Wolthekker wist geheel op eigen wijze; dus open lijnen mede verzoorzaakt door zijn tochtige pionnen stelling, de koning van Jeppe Teensma onder grote druk te zetten en uiteindelijk moest Jeppe de vlag strijken.
De grote verassing deze avond was de winst van Arend van der Burgh. Met de zwarte stukken wist hij goed te profiteren van een fout van Dick Dalmolen, een knappe prestatie die Arend een 12e plaats in het klassement oplevert.
Johan Zwanepol wist zijn stellingsvoordeel tegen Peter Slaman na een lange positionele strijd, in winst om te zetten. Jan Willem van der Kouwe vergiste zich in zijn partij tegen Bob van Maanen en gaf zomaar stukken weg. Soms kun je je avond niet hebben. Dit gold ook voor Jannie Russchen die al spoedig na haar snelle verlies tegen Kees Duisterwinkel de gezelligheid van de bar kon opzoeken. En ook Derk Holman greep lelijk mis na zich goed verdedigd te hebben tegen een aanvallend spelende Frits Bosman.
Henk Kouwenberg wist een sterke vrijpion te creeëren en won op knappe wijze van DirkJan Korenhof. En Frans van Doorn kon eindelijk met het nodige geduld tegen Teije Smedinga een betere stelling tot winst voeren.
Tot slot was de partij van Jan Pezij tegen Mark Hoogendijk een uiterst interessant positioneel schouwspel. Lang bleven alle stukken op het bord werden de verwikkelingen steeds gecompliceerder. Tegen 11 uur besloten beide spelers met het zweet op het voorhoofd tot remise.