Mijn opa kan de hele wereld aan.
Aan het begin van de speelavond van de 21e ronde deelde onze wedstrijdleider Jan Duisterwinkel mee dat Ward Romeijnders spoedig weer vader wordt en voorlopig niet aanwezig is. Dit was voor Jan Spijker hét uitgelezen moment om ons te laten delen in het heugelijke feit dat hij voor het eerst opa was geworden. Tom Visser viel hem bij; dit geluk was ook hem wederom beschoren.
Ik moest onmiddellijk denken aan ons jeugdklasje van 11 kinderen eerder op de avond, waarvan de meesten het schaken van hun opa hebben geleerd en een enkeling bij uitzondering van zijn of haar vader. Zou deze begeerlijke vaardigheid erfelijk gezien een generatie overslaan? Ik weet het niet maar het is de moeite waard dit uit te zoeken. In ieder geval rust er op de schouders van beide opa's de verantwoordelijke taak hun kleinkinderen in te wijden in de magie van ons prachtige spel. Dit neemt niet weg dat van Ward als aanstaande vader van drie kinderen, ook wel iets mag worden verwacht.
In ieder geval deden de beide opa's het niet onverdienstelijk in de 21e ronde.
Jan van Spijker vocht met Jan Duisterwinkel een verbeten duel uit wat Jan van Spijker wist te winnen. Daardoor bezet hij nu de tweede plaats in de B-groep op respectabele afstand van Ale Bakker. Jan Duisterwinkel echter, verloor de leiding in het C -klassement die hij wekenlang vast in handen leek te hebben. Jan Pezij heeft nu de eerste plaats bij de C-spelers overgenomen na winst op Frans van Doorn die te snel zijn stellingsvoordeel wilde verzilveren. Dit wist Jan zeer goed te weerleggen.
Tom Visser moest het opnemen tegen Dick Dalmolen die de laatste weken goed in vorm is. Tom wist enig voordeel te behalen maar kon dit in het eindspel niet omzetten in winst. Omstanders meenden dat Dick in het middenspel een kans op een beter resultaat had laten liggen, maar remise was een terechte uitslag.
Aan kop blijft het stuivertje wisselen. Had Ward Romeijnders in de 20e ronde de koppositie heroverd op Lieuwe Boskma, in de 21e ronde kwam Lieuwe weer op kop. Hij speelde remise tegen Ruurd Kunnen in een moeilijke Indische partij. Lieuwe veroverde een pion en het initiatief, maar Ruurd vond een solide weg naar remise.
Het hoogtepunt van de avond was de overwinning van Theo Wolthekker op Johan Zwanepol. Zoals inmiddels bekend wordt verondersteld is Theo een grillige speler die mooie winstpartijen afwisselt met troosteloze nederlagen. Johan meende dat hij beter had gestaan, maar een kansrijke voortzetting had gemist. Na deze fout kreeg Theo de partij in zijn greep, buitte handig en goed rekenend zijn voordeel uit. Een dreigende promotie van zijn witte c pion besliste de partij.
En wat is er toch met Jannie aan de hand? Haar prachtige aanval op de witte koningsvleugel van DirkJan kon ze afronden met materiaalwinst van twee torens tegen een paard. Nu verloor ze materiaal en haar partij, overigens na sterke verdedigende zetten van DirkJan. Toen ze dit na de partij zag bleef ze daar emotioneel uiterst stabiel onder. Waar anderen, zoals ik, zich kunnen opwinden over een strategisch danwel tactisch minder sterke zet of het weggeven van een pion, blijft Jannie stoicijns onder haar gemiste kansen. Een mooi voorbeeld van kunnen relativeren.
Jeppe bleek weer goed op dreef tegen Cees Hageman. Met wit leverde Jeppe's aanval al snel stukwinst op en kon hij de gaten die in de stelling van Cees waren ontstaan spoedig benutten voor een mataanval.
Jan Willem van der Kouwe speelde een sterke partij tegen Henk Kouwenberg die met twee pionnen minder het eindspel in ging. Door een handige manoeuvre wist Henk zich met eeuwig schaak een half punt eigen te maken.
Met wit had Mark Hoogendijk een duidelijk ruimtelijk voordeel weten te bereiken tegen Peter Slaman. Hij bood in een betere stelling remise aan. Bij nadere analyse bleek dat hij mogelijk winstkansen had.
Een goede prestatie leverde Frits Bosman door na een lange laveer partij met zwart Arend van der Burgh op remise te houden. De goede prestaties dit seizoen van Kees Duisterwinkel waren voor Teije Smedinga een reden er eens extra goed voor te gaan zitten. Hij wist een veel steviger stelling op te bouwen en sneed al spoedig door de verdediging van Kees heen.
Het was weer een interessante ronde die me ook weer confronteerde met de genoegens van ouder zijn, namelijk grootouder worden.