Geschreven door: Jan Duisterwinkel

Op vrijdag 17 november trokken we naar Haren voor de resterende partijen teggen Haren 2. Twee partijen waren vooruitgespeeld door Jan van Spijker en Jeppe. Deze hadden al twee remises opgeleverd. De avond begon al slecht omdat onze achtste bordspeler helaas niet kwam opdagen.  Daarnaast was de speellocatie ook niet echt gezellig.

Tot halverwege de avond gingen de partijen aardig gelijk op. De hoeveelheden geslagen stukken waren nog precies in evenwicht. Op een bepaald moment hoor ik in mijn ooghoeken de tegenstander van Theo luid aankondigen "j'adoube", waarop Theo quasi verbaasd uitroept "Geeft u nu al op?" (Theo weet donders goed wat j'adoube betekent). Zijn tegenstander zegt "Ik zei j'adoube". "Sorry" zegt Theo "Ik spreek geen Frans". Waarop hij als weerwoord krijgt "Maar je hebt de spelregels toch wel geleerd?". We lagen allemaal in een deuk, en of dat ons concentratievermogen had aangetast weet ik niet, maar vanaf dat moment ging het aardig bergafwaarts.

Als eerste moest Menno, die eerst een aardige stelling op zijn bord getoverd had, de handdoek over de balk gooien. Daarna volgden Olaus en Ale met 0 punten. Theo wist ondanks een lichte achterstand toch nog een remise buiten de wacht te slepen. Als laatste bleef Jan over. Na een slechte opening wist hij de stelling weer enigszins in balans te brengen. Met elk twee torens, een gelijk aantal pionnen, een passieve loper van de tegenstander en een aktief paard voor Jan leken de kansen nog alle kanten op te kunnen gaan. Totdat zijn tegenstander (rating bijna 1700) na een voorbereidend zetje, een toren offerde. Hij kreeg daarvoor een paard terug en gelijk daarna door een pionvork nog een toren. Na nog even gesparteld te hebben moest ook deze partij als verloren worden beschouwd. Na een avond vol (taal)perikelen gingen we toch een beetje  met een kater weer naar huis. Anderhalf punt uit acht partijen is niet echt om over naar huis te gaan.