Geschreven door: Ruurd Kunnen en Frans van Doorn

De meeste partijen worden in het derde speeluur beslist, zo ook de externe wedstrijd van ons tweede team tegen Hoogeveen 2. Roden begon de wedstrijd met een achterstand doordat Menno Keizer zijn vooruit gespeelde partij had verloren. Ook Olaus Diebrink moest een vroege nul incasseren. De stand werd gelijk getrokken door Jeppe Teensma en Arnold Meijster. Vooral Arnold was hier zeer tevreden mee - eindelijk weer eens een goede partij gespeeld. De stand op de resterende vier borden was enigszins bedenkelijk. Het zou misschien nog een gelijkspel kunnen worden, maar dan moest het niet tegenzitten. Jan van Spijker keek in een toreneindspel tegen een achterstand van drie pionnen aan en dat was teveel (3-2). In het laatste speeluur moest het dan gebeuren, maar het begon met een tegenvaller. Ale Bakker liet een goede stelling remise lopen. Hij bracht een mooi schijnoffer op het bord, maar dat leverde uiteindelijk een volkomen gelijke stand op. Ook Jan Duisterwinkel speelde remise. Hij speelde een wisselvallige partij. Jan stond uno momento dato een pionnetje voor, maar zijn stukken stonden elkaar in de weg in een hoekje van het bord. Toen het hem onder het toeziend oog van Kees eindelijk was gelukt deze stukken te bevrijden, stond hij zeer goed. Veel toeschouwers telden het punt al, maar Jan raakte in de spanning van het laatste speeluur de draad kwijt en opgelucht en teleurgesteld tegelijk nam hij het remiseaanbod van zijn charmante tegenstandster aan. Het uur van de waarheid! Het stond 4-3 voor Hoogeveen en Theo Wolthekker vocht voor lijfsbehoud. Tevergeefs. Zijn tegenstander was Ruud Winkel, een 87-jarige veteraan met een schat aan toernooi-ervaring. Nadat hij een centrale lijn voor zijn torens had veroverd en ook nog een ver opgerukte vrijpion had gecreƫerd, was er voor Theo geen enkele kans meer op redding.

In de zesde ronde van de interne competitie ging alle aandacht uit naar de partij van de verrassend sterk presterende Arend van der Burgh tegen de kersverse nummer 1, Tom Visser. Zou het Arend weer lukken? Zijn opening met de witte stukken zag er veelbelovend uit, maar in het middenspel gaf hij zo maar een pion cadeau. Toen ging het snel van kwaad tot erger en kon Visser de partij naar zich toe trekken. De grootste verrassing kwam van Henk Kouwenberg die vorige week Johan Zwanepol op remise hield en nu van Ruurd Kunnen won. Jan is daardoor de best geplaatste C-speler met een achtste plaats. Johan profiteerde van een paar zwakke zetten van Derk Holman die met zijn 90 jaren nog steeds goede partijen speelt. Jan Pezij had met wit een zware kluif aan Arnout Wegerif die dit seizoen goed op dreef is. Het werd uiteindelijk remise. Bob van Maanen vergat gebruik te maken van slordig spel van Frans van Doorn en verloor. Kees Duisterwinkel wist een veel betere stelling tegen Leen van der Heide niet te verzilveren en deed zich met remise wat te kort. Frits Bosman werd geleidelijk van het bord gedrukt door de met zwart spelende Cees Hageman. Jannie Russchen leverde een goede prestatie door met wit na een enerverende partij Ab Colly te verslaan.