(Jan van Spijker)
Op donderdag 2Maart kon ik deze keer te voet naar de uitwedstrijd tegen Groninger Combinatie 6 in het JvdW Denksportcentrum. Op volgorde van de interne ranking namen Menno, Jeppe, Olaus, Jan, Ale en Frans achter de borden plaats. Het liep niet gelijk allemaal goed, beetje aftasten, lastig hier, tikje moeilijk daar, als je na een half uur eens een rondje loopt had ik niet gelijk het gevoel dat het goed ging maar de tamelijke chaos op het laatste bord was wel opvallend. Kennelijk was het Frans' tegenstander ook teveel want die gaf pardoes een stuk weg en gaf ook meteen de partij op. Frans vond het punt niet echt verdiend, had volop kritiek op zijn eigen speelwijze, maar aangezien hij eerder dit seizoen gewonnen stellingen zelf had weggegeven, vond ik dat Vrouwe Fortuna ditmaal terecht aan zijn zijde was. De volgende beslissing vond weldra plaats aan het 2e bord waar Jeppe's koning het hele ameublement van de tegenstander op zich af kreeg. Pionnen, paard, loper, toren en dame waren teveel voor de lichte defensie die Jeppe had opgetrokken. En dus stond het tegen tienen weer gelijk. Inmiddels was er op de andere borden wat meer ontwikkeling ten goede gekomen: Menno had het initiatief ten koste van 2 pionnen, Olaus had zijn 2 torens, een loper en dame op de zwarte koningsstelling gericht en zijn paard en pionnen naar voren gecommandeerd. Jan had met zwart een vreemde Siciliaan weten om te zetten naar een stelling met 2 centrum pionnen en halfopen b-en c-lijn. Omdat torens en lopers en dames nog op het bord stonden, dreigden er steeds allerlei penninggevaren voor beide spelers. Door nauwkeurig manoeuvreren en druk op de zwakke b-pion te zetten wist Jan na onnauwkeurig verdedigen door wit zowaar de a, b en c-pionnen te verschalken ten koste slechts van zijn a-pion. Na wederzijdse ruil van alle overige stukken resteerde een dame-eindspel met 5 verbonden pionnen tegen 3. Uiteindelijk duurde het zowaar tot 23:50 (!) tot wit zich bij het onvermijdelijke wilde neerleggen wat op dat late uur het laatste punt voor Roden opleverde. Terwijl het al langere tijd duidelijk was dat Olaus en Jan uiteindelijk zouden winnen, speelden Menno en Ale rustig door en bij Ale leverde dat een vol punt op, maar Menno vergiste zich in een giftige pion en moest in remise berusten. Olaus wist met twee mooie combinaties in het 'doelgebied' een totaal gewonnen stelling te bereiken en de tegenstander gaf het terecht op. Voor Olaus en Ale zijn dat inmiddels al 4 punten uit respectievelijk 4 en 5 wedstrijden.
Met weer 4,5 bordpunten uit deze wedstrijd en slechts 1 verloren match in 5 wedstrijden staat Roden er het beste voor van alle teams in klasse 2A.