Op de gezamenlijke eindronde in klasse 1B in Coevorden haalde ons team voor de vierde keer dit seizoen een score van 3,5, dit keer tegen Unitas 5. Dankzij de twee eerdere overwinningen op JH Kruit en Dwingeloo, bleven we de hekkensluiter voor en staan we in match & bordpunten weliswaar gelijk met het Kasteel 2 maar zijn we door ons onderlinge resultaat onder de mannen uit Coevorden geëindigd. Het goede nieuws is natuurlijk wel dat we ons voor de eerste keer in de geschiedenis (!) handhaven in de eerste klasse. In de laatste 5 jaar zijn we als het spreekwoordelijke Volendam heen en weer gegaan tussen eerste en tweede klasse maar dit keer mogen we een jaar extra blijven. Natuurlijk is de beperkte degradatie uit de eerste klasse dankzij de KNSB resultaten van de NOSBO-teams daarbij ook eens een keer in ons voordeel, maar vooruit, we count our blessings.

De wedstrijd zelf had een enigszins onregelmatig verloop doordat één Unitasser afgelopen maandag al vooruit kwam spelen in Roden. Aangezien Willem niet beschikbaar is voor verre en late autoritten, kwam het op zich niet ongelegen om hem alsnog mee te laten draaien maar helaas was zijn goede wedstrijdmentaliteit dit keer niet voldoende en vertrokken we dus met zeven man naar Coevorden. Daar aangekomen, bleek echter dat Arend aan bord 8 geen tegenstander had en hij dus met slechts één zet (ik meen d4 maar het kan nog gewiekster zijn geweest….) de partij op zijn naam wist te schrijven. Met nog 6 punten te verdelen leek het al snel de verkeerde kant op te gaan met een vlot verlies van Geert en heel moeilijke stellingen voor Jan en Menno. Ale en Jeppe wisten aan hun borden tegen behoorlijke tegenstanders een nette remise te halen, wat Ed aan bord 1 daarna ook deed. Met het onvermijdelijke verlies van Jan was daarna de wedstrijd al verloren en velen dachten dat Menno met een kwaliteit achter de verdere schade hoogstens kon beperken met een nog zwaar te bevechten remise. Onder druk van de klok en in het nauw gedreven door een offensief met paard, dame en toren, wist Menno’s tegenstander echter geen raad met de situatie en liet zich behoorlijk te grazen nemen, waardoor we uiteindelijk weer op die hatelijke drie-en-een-halve punt uitkwamen.