Bokjes en blundertjes
- Gegevens
- Geschreven door: Frans van Doorn
Bokjes en Blundertjes.
Na de overwinning van het eerste zestal in Valthermond, speelde ons tweede viertal afgelopen dinsdag avond 12 november nog wat verder weg, namelijk in Ter Apel.
Na een lange reis door de duisternis van het uitgestrekte Drentse en Groninger land, wist ons viertal (Ale Bakker, Arnold Meijster, Jan van Spijker en Teije Smedinga) met 2 overwinningen en 2 remises, een 3-1 winst binnen te slepen. Arnold speelde met verve het Benko gambiet en won na een mooie goed uitgespeelde aanval. Jan van Spijker wist ook een verdiend punt mee naar huis te nemen, Teije speelde een degelijke remise en Ale moest vechten voor een gelijk spel en slaagde daarin. Kortom een goede prestatie.
De avond er voor, op 11 november, werd 9e ronde van de interne competitie afgewerkt. Wat de spelers van de externe teams gelukkig niet deden, presteerden de spelers in de interne competitie wel, namelijk blunderen, bokken schieten, ach en wee klagen na weer eens onnodig een stuk te hebben weg gegeven. Is het ’t jaargetijde, het voorbeeld van de goedgeefse Sint Maarten, de vermoeidheid, de heimwee naar het zonlicht? Ik weet het niet, maar je hebt soms van die avonden.
Zo verloor Jannie Russchen, na een goed opgezette partij, door een blunder van Kees Duisterwinkel, gaf Lieuwe Boskma volkomen onnodig een zwart paard weg tegen Tom Visser, miste Dick Dalmolen een geforceerde winstvariant tegen Harry Endema en deed Frans van Doorn in een toren eindspel, na een goed gespeelde partij tegen Johan Zwanepol, zomaar een toren in de aanbieding. Ook Jan Willem van der Kouwe verloor op een nog al ongelukkige manier tegen een overigens goed spelende Dirkjan Korenhof.
Een troost is dat de helft van de spelers geen bokken schoot, zoals bijvoorbeeld Ruurd Kunnen. Stoïcijns voerde hij zijn partij, tegen een ook al mistastende Gijs Hager, tot winst en staat weer nummer 1 in het klassement.
Frans Huisman is na zijn overwinning op Henk van Bemmel gestegen naar de 7e plaats en de best geklasseerde B. speler.
Ondanks zijn verlies tegen Theo Wolthekker bleef Cees Hageman, op de 18e plaats, de beste C speler met een nipte voorsprong op Arnout Wegerif die remise speelde tegen Hans Hetharia.
Schaakavond in november
- Gegevens
- Geschreven door: Coos Boerma
Het is het jaargetijde van de avonden, niet alleen omdat de avonden een steeds groter deel van de dag vormen, maar ook omdat er een paar bijzondere avonden te beleven waren, zoals die van de Amerikaanse presidentsverkiezingen, de aanstaande Sint Maarten snoep-verzamel-avond en natuurlijk de achtste avond van onze interne competitie.
Toen ik nog maar net bij de club zat, vertelde iemand mij dat als je in een schaakpartij door eigen onoplettendheid of gebrek aan talent, zomaar een stuk kwijt raakte zonder er iets voor terug te krijgen, je dat beter een offer kunt noemen dan een blunder. Dat klinkt beter. Toch weet iedereen dat het zomaar verspelen van een stuk vaker voorkomt dan je lief is. Het overkwam Teije Smedinga bijvoorbeeld in zijn partij tegen Cees Hageman. Hij verloor al snel een loper voor een pion en toen later ook nog zijn dame verloren ging in een dodelijke vork, was de wedstrijd afgelopen. Gelukkig treurde Teije niet lang.
Ook Arnout Wegerif was in zijn partij tegen Menno Keizer té gul en gaf tot verbijstering van beide spelers zomaar een paard weg. En dat moet je tegen een speler als Menno niet doen. Ondanks taai verzet en een moedige koningsaanval van Arnout, ging Menno als winnaar naar huis.
In het donkerste hoekje van de speelzaal speelde Dirkjan Korenhof een dynamische, spannende partij tegen Jan Duisterwinkel. Uiteindelijk kwam Jan als winnaar uit de schemering tevoorschijn. Daarmee maakte hij een aardige stap omhoog in de ranglijst.
Harry Endema kwam met wit al snel beter te staan tegen Arend van der Burgh en wist met sterk positiespel zijn tegenstander langzaam maar zeker figuurlijk van het bord te drukken. Winst voor Harry.
Jannie Russchen, die bekend staat als iemand die het nooit opgeeft, nam het deze avond op tegen Frits Bosman. Helaas voor haar verloor ze ondanks haar grote inzet. Daardoor laat haar opmars op de ranglijst nog even op zich wachten.
Frans van Doorn speelde tegen Raoul Suurmeijer wat hij zelf noemde 'het Siciliaans, de Draakvariant of iets wat daarop leek' en bood tot ver in de partij goed tegenspel. In het eindspel moest hij echter buigen voor de schaakkwaliteiten van Raoul.
Jan Willem van der Kouwe stelde met zwart een Konings Indische verdediging tegenover een Catalaanse opzet van Coos Boerma. Net als andere hierboven genoemde spelers blunderde, o nee, offerde Coos al vrij snel een paard. Ondanks dat de partij met kansen voor beide spelers verder ging, gaf een mooie aanval met twee paarden van Jan Willem de doorslag: 0-1.
Op naar de volgende november-schaakavond, als er weer wat minder daglicht zal zijn, maar meer dan genoeg schaakplezier. Op naar ronde negen.
Eerste winst Roden 1
- Gegevens
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
Roden 1 heeft haar eerste wedstrijd in de NOSBO-zestallencompetitie gewonnen. Tegen Valthermond 1 werd het 4½-1½. Winstpartijen kwamen van Ward Romeijnders, Gijs Hager, Johan Zwanepol en Theo Wolthekker, terwijl Ruurd Kunnen remise speelde. Jeppe Teensma werd in gewonnen stelling getruukt en verloor onverdiend.
Analyse na de partij
- Gegevens
- Geschreven door: Jan van Spijker
Koploper verliest van kampioen maar blijft aan kop
- Gegevens
- Geschreven door: Jan van Spijker
Na zijn drievoudige kampioenschap in het vorige seizoen maakte Ruurd Kunnen in de eerste partij van dit seizoen een misslag door te verliezen. Vervolgens moest hij aan een lange mars langs de mindere goden van onze club die elk een lagere puntenwaardering hebben dan de tegenstanders hoger op de ranglijst. In ronde zeven was Ruurd eindelijk zo ver opgerukt na 3 overwinningen en een remise dat hij met zwart tegen koploper Lieuwe Boskma werd ingedeeld. In de partij die Siciliaans begon had Ruurd al op zet 20 een volledig overwicht van zwart gerealiseerd met pionnenblok midden op het bord en al zware stukken vlak voor de witte Koningsstelling. Wit was nog niet verder dan de derde rij gekomen. In een poging om een loperdiagonaal te onderbreken gaf Lieuwe pardoes een paard weg. Dat was ook het moment om op te geven. Met elk evenveel winstpartijen blijft Lieuwe op basis van puntentotaal echter wel aan kop van de ranglijst.
In de strijd om de derde plaats vond een gevecht plaats tussen Gijs Hager en Raoul Suurmeijer. Gijs wist het Mengarini-gambiet op het bord te zetten met o.a. a3 en b4. Raoul wist daar een en ander van en hapte zo niet naar al te aanlokkelijke pionnen die giftig zouden zijn gebleken. Toch eisten de niet aflatende druk van wit en het smalle pad dat zwart moest bewandelen hun tol. Zwart maakte een niet al te grote misrekening waarna zijn stelling echter toch vrij snel instortte. Aldus rukt Gijs overtuigend op naar de derde plaats.
Wat lager op de ranglijst stond de broederstrijd tussen Kees en Jan Duisterwinkel op de agenda en deze keer bleef die strijd onbeslist. Ale Bakker kwam met zwart tegen Bernard Bos redelijk goed uit de opening maar verloor eerst een pionnetje door een kleine fout en zag daarna een paardvork gevolgd door verlies van een volle toren over het hoofd. Te veel om door te spelen.
Dick Dalmolen (met zwart) wist met iets wat op een pionnenwals leek de stelling van Cees Hageman zo onder druk te zetten dat uw verslaggever al een gedekte vrijpion had berekend. Dat wist Cees nog net te voorkomen maar dat kostte hem wel zijn halve pionstelling. Slechts drie losse pionnen verdeeld over het bord bleven over tegen een blokje van 3 en een blokje van 2 pionnen voor Dick. En dat is voor iemand als Dick natuurlijk makkelijk uit te spelen, wat hij ook deed.
In de bijzaal waar het barrumoer niet doordringt was ondertussen door Frans van Doorn groot voordeel gehaald tegen Theo Wolthekker. Theo had, niet in lijn met zijn meestentijds zeer gehaaide spel, dit keer niet de finesses van een paardvork doorzien wat ook hem een volle toren kostte. Toen een snel opgezette wanhoopsaanval Frans niet aan het wankelen had gebracht kon Theo niet anders dan te capituleren. Zoals altijd bleef Theo monter ook in tijden van tegenspoed en was het Frans die verzuchtte dat hij wel een whisky kon gebruiken maar helaas voor hem was er niet sterkers dan rode wijn voorhanden om van de emoties te bekomen.
In de partij tussen Johan Zwanepol en Frans Huisman verdedigde zwart zich met een Konings-Indische opstelling die voor beiden voldoende bekend terrein is waardoor de stelling in evenwicht bleef en Frans een remiseaanbod deed. Uw verslaggever stond aan het bord toen Johan weigerde. Hij wilde nog even wat proberen, zoals hij later zei, en viel direct met een loper de zwarte dame aan. Daarbij vergat hij echter dat zijn loper daar zelf ongedekt stond waarna Frans, enigszins verlegen met deze onverwachte meevaller de loper van het bord pakte, daarmee Johan in totale verbijstering achterlatend, die reageerde door onmiddellijk op te geven. Een zeer pijnlijke vergissing direct volgend op een afgewezen remiseaanbod, dat zijn, beste lezer, zaken die ons schakers tot diep in de nacht laten woelen en tandenknarsen.
Jan van Spijker begon als altijd met e5 tegen Henk Kouwenberg die met c5 op zijn Siciliaans reageerde. In een kluwen van stukken en pionnen midden op het bord wist Jan steeds zoveel complicaties aan te brengen dat Henk ternauwernood de spanning kon opheffen door wat af te ruilen. Wat hij echter over het hoofd zag was dat een loperpenning resteerde die het zijn paard onmogelijk maakte om na een ruil een stuk terug te pakken. En rond het motief van die loperpenning speelde zich de rest van de partij af waarna uiteindelijk, na nog eens kwaliteitsverlies, een toren achterstand met een tekort van 2 pionnen resteerde.
En waar het de vorige ronde al bijna middernacht was toen de laatste partij werd beëindigd, was het deze ronde vlak na half elf dat alleen Hans Hetharia en Jan Pezij nog in een strijd verwikkeld waren. Dat was tegen die tijd al wel een ongelijke strijd geworden omdat Hans twee verre vrijpionnen had terwijl Jan weliswaar net als Hans nog een toren en een gelijke loper had maar diens Koning zozeer bedreigd werd door de stukken van Hans dat hij zijn stukken hard nodig in de verdediging. Toen Hans vervolgens zijn pionnen liet opmarcheren was het Jan duidelijk dat hem slechts overgave restte.
Schaken tot na sluitingstijd
- Gegevens
- Geschreven door: Ruurd Kunnen
De zesde ronde gaf veel lang uitgerekte gevechten te zien. Lieuwe Boskma versloeg Johan Zwanepol in een lange strategische partij waarmee hij de leiding in de strijd om het kampioenschap heroverde. Natuurlijk was hij na afloop tevreden maar hij vond het jammer dat er geen tijd meer was voor de gezellige napraat onder het genot van een wijntje. De bar was al gesloten. Veel van ons hebben er behoefte aan om na de partij de spanning af te reageren in een geanimeerd gesprek. Het doet er dan niet toe of het gaat over schaken, de wereldpolitiek, corona of de nieuwe geitjes. Pech voor Lieuwe dus en hij vroeg zich af of het nieuwe speeltempo de oorzaak is van de vele lange partijen dit seizoen. Dat valt te betwijfelen, maar het laatste woord hierover is vast nog niet gezegd.
Niet alleen Johan en Lieuwe hadden een lange partij. Raoul Suurmeijer moest tegen Henk van Bemmel diep gaan om zijn hachje te redden en dat lukte toen Henk in een voordelige stelling maar in grote tijdnood remise aanbood. Door deze remise verloor Raoul zijn koppositie. Ook Frans van Doorn en Ruurd Kunnen haalden de laatste barronde niet, omdat Ruurd uren nodig had om een openingsblunder te repareren. Gijs Hager won regelmatig van Jeppe Teensma. Door deze resultaten hebben de A-spelers de bovenste plaatsen op de ranglijst ingenomen. Voorzitter Arend van der Burg miste de gezellige napraat niet. Hij bood ondanks een betere stelling Menno Keizer remise aan, want “het gaat niet alleen om de knikkers”. Ondertussen behoort Arend wel tot de hoogstgeplaatste B-spelers. Eveneens laat in de avond verschalkte Teije Smedinga na een partij met wisselende kansen Jan Duisterwinkel in een ongebalanceerd eindspel. In de C-groep deed Cees Hageman goede zaken met een verdienstelijke winst op Jan van Spijker.
Stilte na de storm
- Gegevens
- Geschreven door: Frans van Doorn
Stilte na de Storm.
Ze zijn er al, maandagavond voor half zeven. Kinderen die vol enthousiasme en zeer luidruchtig achter het schaakbord hun partijen spelen. Vierendertig schaaklustigen tussen de 7 en 15 jaar, waarvan er achttien via Welzijn In Noordenveld vier schaaklessen, in het kader van de activiteitenladder, bij ons volgen. Ze kunnen allemaal schaken en hoe! Binnen twintig zetten word ik door één van de kinderen van het bord geveegd.
Tussen de partijen door krijgt schaakmeester Jan Arie de spelende kinderen even stil voor instructie over enige bijzondere schaakregels, zoals de rokade, het en-passant slaan en de promotie van een pion.
Daarna wordt er weer fanatiek geschaakt, gepraat, gezongen en ondertussen heel veel stukken van het bord geslagen. En het mooiste is, ze lossen ieder meningsverschil soepel op of raadplegen één van de schaakmeesters. Kortom uiterst sportief en vooral reuze gezellig.
Hoe anders is het aantal decibels een uur later wanneer de senioren aantreden voor de 5e ronde.
In het begin is er nog druk geroezemoes maar als de partijen de openingsfase door zijn, wordt het stiller en stiller totdat de snelle schakers, aan het analyseren slaan.
Achter de borden waar spelers hun hersens tot het uiterste inspannen, klinkt vaak een ssst of een gebaar van “wees toch stil”. De vlotte spelers trekken zich dan terug achter de bar om, zover voor hun metgezellen verstaanbaar, de “beste” zetten te fluisteren. Kortom ook gezellig, maar hoe anders dan bij de jeugd.
Oh ja, aan kop is het stuivertje wisselen tussen Lieuwe Boskma en Raoul Suurmeijer. Laatst genoemde won terwijl Lieuwe dit keer blij was met remise.
Jannie Russchen en Dirkjan Korenhof speelde op hun manier een partij die me even weer de sfeer onder de jeugd deed proeven. De uitslag deed er niet zo toe, wel de lol in het spel.
Er veranderde overigens niet zo veel in de stand op de ranglijst. Johan Zwanepol steeg enkele plaatsen door, met de zwarte stukken na een zware partij, van Harry Endema te winnen.
Schakend de herfst in
- Gegevens
- Geschreven door: Coos Boerma
Terwijl buiten de regen en wind lieten weten dat het nu echt herfst is, speelden de schakers van Schaakclub Roden de vierde ronde van hun clubcompetitie in hun clublokaal in Trefpunt Scheepstra. Dankzij de stilte en concentratie waarin de partijen werden gespeeld, kon je de verwarming van het oude schoolgebouw horen ruisen.
Wie om zich heen keek, zou bijna denken dat schakers een zwaarder hoofd hebben dan anderen, want zeker 80% van de spelers zat met minstens één hand tegen het voorhoofd, onder de kin of (zowel letterlijk als figuurlijk) in het haar; voor zover aanwezig natuurlijk.
Jan Duisterwinkel en Arend van der Burgh speelden een spectaculaire partij. Jan koos voor zijn eerste keer de Colle-opening. Daar kwam hij nog redelijk uit, maar in het middenspel kwam hij in de problemen door een mooi torenschijnoffer van Arend en met een centrumpion minder dreigde er al snel mat. De aanval die volgde op Jans koningsstelling, kon hij uiteindelijk niet meer pareren.
Gijs Hager, die zich vorige seizoen definitief meldde in de top van de ranglijst, maakte deze keer een misstap en verloor met zwart van Arnold Meijster.
Teije Smedinga bewees tegen Wim Johannes dat ook schaakervaring belangrijk is. Op het creatieve aanvalsspel van Teije had Wim geen antwoord. Al vroeg verloor hij een pion en paard en dat bleek niet meer goed te maken. Na 49 zetten was de winst voor Teije.
De spelers van het ene bord konden eerder aan de wijn en pinda's dan die van het andere. Zo kwamen Frans van Doorn en Hans Hetharia al vrij snel remise overeen.
Daarentegen wist Raoul Suurmeijer pas na een lange, zware partij te winnen van Jeppe Teensma.
De echte volhouders waren echter Harry Endema en Menno Keizer. Pas om half twaalf reikte Menno, in een hopeloze stelling, Harry de hand.
Volgende week wordt er Rapid gespeeld. Dan is er per persoon aanmerkelijk minder speeltijd dan normaal. Het zal dan vooral aankomen op intuïtie, inzicht en ervaring. Heerlijke blunders liggen daarbij op de loer, waardoor de avond ongetwijfeld onstuimig zal zijn. Maar goed, het is dan ook herfst.
Lieuwe neemt koppositie over van Raoul
- Gegevens
- Geschreven door: Jan van Spijker
Nadat Raoul en Lieuwe elk hun eerste twee wedstrijden hadden gewonnen kwamen ze nu tegen elkaar in het strijdperk. En wat een strijd werd het, pas rond half twaalf gaf Raoul zich gewonnen toen Lieuwe na een kwaliteitsoffer een pionpromotie wist te realiseren. Dat het zo laat kon worden komt ook door het nieuwe tempo waarbij je naast een startsaldo van 75 minuten er per zet er 30 seconden bijkrijgt. Het kritieke moment in de partij was op de 25e zet toen Lieuwe die wilde aanvallen opeens met zuchten en kreten van afschuw te kennen gaf dat hij het verkeerd had gedaan: 'Volgens mij doe ik het helemaal fout' wat door Raoul met volmondig ' Ja' werd beaamd. Door een schaak en aanval van Raoul op zijn dame ging Lieuwe de dame verliezen. Wat overbleef was echter een verrassend complexe stelling waarin vervolgens Raoul zelf, na wel 20 minuten nadenken, zijn dame moest geven tegen een loper om mat te voorkomen. Vervolgens resteerde een stelling die uw geeuwende verslaggever (onterecht) als remise taxeerde waarop hij huiswaarts keerde.
Een andere interessante partij ontvouwde zich tussen Henk van Bemmel en Arnout Wegerif. Aanvallen en matdreiging van wit tegen de zwarte koning werden vakkundig gepareerd door Arnout maar het leverde wit uiteindelijk wel twee extra verbonden vrijpionnen op. Toch had het remise kunnen worden omdat beiden een ongelijke loper hadden. Ook deze partij werd echter beslist, in dit geval doordat Arnout vergat zijn loper op een vaste diagonaal heen en weer te blijven spelen waarna Henk een piondoorbraak met promotie wist te forceren.
Aan de andere borden waren er ook weinig remises. Johan Zwanepol versloeg Dick Dalmolen, Gijs Hager had wel behoorlijk moeite om Hans Hetharia te verslaan en Jan van Spijker moest uiteindelijk de koning omleggen tegen Ruurd Kunnen toen hij zich helemaal had laten opsluiten.
Jannie Russchen wist tegen Wim Johannes maar liefst 3 pionnen voor te komen maar na wat ongelukkige zetten verloor ze eerst een stuk en daarna door creatief paardenspel van Wim uiteindelijk de partij door mat.
Arnold Meijster en Jeppe Teensma kwamen snel remise overeen en dat vond met name Arnold prima want die had ' thuis nog aardig wat werk te doen'.
De toren van Lieuwe
- Gegevens
- Geschreven door: Jeppe Teensma
In tegenstelling tot de 1e ronde, waarbij door loting de spelers werden ingedeeld, vond in deze ronde de indeling naar de plaats op de ranglijst plaats. 26 Schaakliefhebbers, verdeeld over drie zalen in het Trefcentrum, gingen weer enthousiast van start. Alle partijen eindigden in een beslissing, een memorabel feit. Zo won Raoul Suurmeijer met een gedegen partij van Arnout Wegerif, die in de eerste ronde verrassend de clubkampioen Ruurd Kunnen had verslagen. Arnold Meijster liet met de witte stukken een fraaie aanvalspartij tegen Cees Hageman zien. Ze speelden een van de hoofdvarianten van het Siciliaans, het zo geheten Morra gambiet. Hierin offert wit een pion, maar krijgt hiervoor aanvalskansen terug. Dit gebeurde precies in deze partij. Zwart bezweek onder de vele aanvallen die op zijn stelling werden afgevuurd. Harry Endema speelde met wit tegen Jeppe Teensma een Siciliaanse partij. Hij koos voor een naar de voormalige Amsterdamse kabouterkoning Roel van Duin genoemde variant. Het liep echter, zoals veel van de ideeën van Roel van Duin, niet goed af. Tegen Frans Huisman offerde Theo Wolthekker met zwart in de openingsfase twee pionnen. Het beoogde stellingvoordeel bleef echter uit waarna zwart helemaal werd teruggedrongen met onontkoombaar mat als resultaat. De meest opvallende partij was wel die van Gijs Hager tegen Lieuwe Boskma. Met een spectaculair torenoffer wist Lieuwe zijn tegenstander, na een prachtige aanval, te overrompelen.
Het belooft de komende tijd weer een spannende competitie te worden met veel spectaculaire partijen.
- Grand Prix jeugdschaaktoernooi 2024
- Titelverdediger struikelt in eerste ronde
- Nog eens pionnen en torens - Hoe win ik dit? (2)
- Gezellige schaakavond 10 juni 2024
- De Man met de Hamer
- Ruurd Kunnen kampioen
- De top en daaronder
- Derk Holman 70 jaar getrouwd met Annie
- De koplopers houden het tempo erin.
- Voorzichtigheid troef.